woensdag 12 maart 2008

Salsa!


Wie alles wil weten over salsa moet zeker eens naar de site cubansalsa.be/ surfen. Je vindt er verwijzingen naar cursussen, videolinks, foto's, cd-besprekingen en nog veel meer.


Ook de andere salsa, in het Spaans ook wel "Pico de Gallo" oftewel hanebek genoemd, kunnen we niet achterwege laten. Lekker bij tortilla chips, quesadillas, guacamole en nog veel meer.

Wat je nodig hebt:
- 5 tomaten (stevig, niet zacht)
- 1 kleine ajuin
- 3 japaleno pepers
- cilantro
- limoensap
- zout

Wat je moet doen:
Begin met het in kleine stukjes snijden van de pepers en gooi ze daarna in een kom. Snij dan de tomaten in even kleine stukjes en meng ze met de pepers. Doe hetzelfde met de ajuinen en jawel, gooi ze in de kom en meng.
Tijd voor de cilantro. Wees niet te zuinig, het mag best veel zijn. De steeltjes mogen mee versneden worden. Snij ze fijn, maar niet té. En ja, mengen.
Pers dan een halve limoen uit boven de schaal en voeg zout toe. Voila!

Nu heb je je Pico de Gallo, klaar om te eten met je gerecht naar keuze.

dinsdag 11 maart 2008

El camello

Voor lange afstanden zijn er ook camellos of  "kamelenbussen". Hierin kunnen naar Cubaanse normen mìnstens 300 mensen. Het zijn eigenlijk tot bussen omgevormde vrachtwagens: een truck met oplegger trekt een langwerpige guagua voort. Het passagiersgedeelte is vooraan en achteraan hoger dan in het midden. Hierdoor lijkt el camello twee bulten te hebben en vandaar dus de naam. 
Op deze prachtige foto kun je hem van achter de bomen ontwaren. Aan de weinige uitstekende ledematen kan je zien dat hij nog maar pas is aangekomen en volop bezig is met opladen.
De chauffeur van een kamelenbus wordt niet "guaguero" genoemd zoals de gewone buschaufeurs maar spottenderwijs Achmed.

Een rit met el camello heb ik jammer genoeg niet zelf mogen ervaren. Een beetje voorstellingsvermogen vertelt mij echter dat het er uiterst gezellig aan toe moet gaan. 
Een exponentiële variant op la guagua?! Olé!

Thank you for smoking


Wat is er Cubaanser dan sigaren? Tabaksbladen van de beste soort, met liefde gerold op de dijen van een zongebruinde lokale deerne. Sigaren degusteren (inderdaad, die rook je niet) is genieten van het leven.

Bij zulke edele en ambachtelijk gemaakte producten horen natuurlijk ook heel wat tradities en gebruiken. In tegenstelling tot een gewone sigaret steek je niet gewoon even een sigaar op. Er zijn gebruiken die gevolgd moeten worden zoals het knippen, proeven, verwarmen en aansteken. Maar als je weet dat een handgemaakte sigaar minsten even veel, zo niet een veelvoud, kost van een pakje sigaretten, neem je dat ritueel er graag bij.

Mensen met meer verfijnde zintuigen zullen verschillende geuren ruiken die gaan van peperkoek naar munt tot stalmest. Geen nood, wat je rookt is puur tabak. Smaakstoffen toevoegen is absoluut taboe. De aroma's ontstaan door verschillende tabakssoorten te gebruiken en de verwerking van de bladen.

Neem ook gerust een drankje bij je sigaar. Een glaasje rum van 12 jaar oud staat nooit niet slecht of voor de hippere vogels onder ons: een mojito. Hoe maak je dat?

men neme:

Rum, 5-7 blaadjes verse munt, ijs, 1 halve limoen, rietsuiker

Bereidingswijze

Prak met een stampertje in een gekoeld cocktailglas een kwart limoen (in twee partjes gesneden) en 1 eetlepel rietsuiker samen tot het sap zich heeft vermengd met de rietsuiker. Vul het glas driekwart vol met gecrushed ijs. Voeg er de rest van de limoen en de muntblaadjes aan toe. Overgiet met 50 ml rum (bvb. Havana Club rum) en voeg er wat water of soda aan toe. Dien op met een rietje en lepeltje om de cocktail te mengen.

donderdag 6 maart 2008

La guagua

Niet alleen Steve Stevaert schonk bussen aan Cuba, ook onze noorderburen dumpten er hun afgeschreven staatsvervoer.  
Toen ik vorig jaar in Cuba was, had ik me reeds vrolijk gemaakt over de bordjes "verboden met de chauffeur te praten" ed. die in sommige bussen hingen. 
Het werd helemaal goed toen ik op een middag door de straten van Santa Clara slenterde en de bus naar Amsterdam tegenkwam! Een rechtstreekse busverbinding met Amsterdam? Handig, hoef ik niet meer helemaal terug naar Havana voor mijn vliegtuig naar schiphol...
Niet dat ik dit ook maar een fractie van een seconde in serieus overweging zou hebben genomen. De bus nemen in Cuba is niet iets wat je voor je plezier doet...

Enkele zaken over het Cubaanse busvervoer: Ten eerste, de Cubanen noemen hun bus "la guagua", niemand spreekt er over "el autobus".

In tegenstelling tot de bussen in het socialistische Hasselt zijn las guaguas NIET gratis. Ze kosten over het algemeen & Cubaanse peso, oftewel 4 eurocent per rit. Té duur voor veel Cubanen...

Maar vooraleer je aan betalen toe bent dienen er enkele belangrijke hindernissen overwonnen te worden. Het openbaar vervoer in Cuba is, als gevolg van de olieschaarste (agv. de economische crisis, wat dan weer een gevolg is van het Amerikaanse handelsembargo en de ineenstorting van de Comecon) soit... een regelrecht ramp! Eerst en vooral moet la guagua komen, dit is niet bepaald vanzelfsprekend. Aan de bushaltes staan altijd massa's mensen te wachten. ALS de bus dan eindelijk komt, zit deze meestal zo vol dat je er (op het eerste zicht tenminste) onmogelijk nog bijkan. Dan kan je ofwel: wachten op een eventuele volgende bus (niet aan te raden). Ofwel (nog minder aan te raden): al je moed bijeen rapen, verstand op nul, ellebogen in aanslag... einsteigen maar! Wanneer je je uiteindelijk ergens hebt weten tussen te wringen begint de echt beproeving pas: Slechte, vaak ongeasfalteerde wegen, ondraaglijke hitte, zwetende lijven ( en zeep is schaars in Cuba!), voortdurend gestomp van in- en uitstappende mensen, handtastelijke mannen en huilende, kotsende, kinderen. 

Met een beetje geluk bereikt la guagua na een helse rit zonder al te veel problemen haar bestemming. Als je echter pech hebt valt ze onderweg in pan en kan (mag...) je alsnog te voet...

maandag 3 maart 2008

Vive el Che


Wist je dat-jes over hét symbool van de revolutie: Che Guevara!




  • 'Che' wordt in Latijns Amerika gebruikt als roepnaam, het betekent zoveel als 'vriend' of 'maat'.

  • Het boek dat Che Guevarra schreef, 'Diarios de motocicleta' werd in 2004 verfilmd, met Gael Garcia Bernal in de hoofdrol.

  • Nog voor de CIA Guevarra in hadden kreeg werd hij geëxecuteerd door het Boliviaanse leger in 1967.

  • Zijn favoriete sport was rugby en hij studeerde geneeskunde.

  • Tijdens de Cubaanse revolutie was hij ondermeer bevoegd voor de executie van deserteurs en spionnen. Als ultiem teken van macht dwong hij de familie van de geëxecuteerden om toe te kijken hoe hun familielid een kogel door het hoofd werd gejaagd.

  • Che werd geboren in Argentinië, maar in 1959 werd hem de Cubaanse nationaliteit toegekend als erkenning voor zijn deelname aan de revolutie.

  • In 1965 verdween hij spoorloos. Castro weigerde zijn schuilplaats publiek te maken maar deelde wel mee dat Guevara afstand deed van de Cubaanse nationaliteit en ontslag nam in de regering.

  • De laatste woorden van Che Guevara waren "Schiet lafaard, het enige wat je doodt is een mens", net voor hij geëxecuteerd werd in een oud schoolgebouw in opdracht van de Boliviaanse president.

  • Pas in 1997 werd zijn stoffelijk overschot overgebracht naar Cuba, waar hij een staatsbegrafenis kreeg.

zondag 2 maart 2008

El autobús


Vorig jaar maakten mijn ouders een rondreis in Cuba. Dat kan zoal eens wanneer de kinderen besluiten niet meer mee op reis te gaan. Gedaan met campings in de méditerranée, het mag al eens iets kosten.

Achteraf volgt dan natuurlijk het gebruikelijke geplaag met de vakantiefoto's. Ik ben er wel nog niet uit wat mij het hardste stoort: dat ik niet mee kon of de erbarmelijke fotografische kwaliteit. Maar één beeld viel toch wel op tussen de fotoreportage: Een bus van De Lijn midden in Cuba?!

Blijkbaar heeft voormalig alles-gratis-minister Robert "Steve" Stevaert enkele jaren geleden een aantal bussen cadeau gedaan aan zijn socialistische vrienden. Een beetje verf kon er wel niet meer af en de bussen rijden volgens het infobord bovenaan nog steeds richting Vlaamse land. Maar laat ons zeggen dat de bussen op zich al een mooi geschenk zijn voor een totalitair regime dat dissidenten genadeloos opsluit en elke vorm van vrijheid de kop indrukt. Daar drinken we er één op!

Carribean Breeze

1cl rum (cocos)
1cl rum (enkel Cubaanse uiteraard)
2cl Wodka
1cl grenadine
ananassap

De eerste vier ingrediënten goed shaken met ijs. Giet in een glas met ijsblokjes en voor de doetjes: aanlengen met ananassap.