Je hebt op deze blog al kunnen lezen over de nieuwsaandacht voor Cuba van de laatste weken. De verhalen gingen vooral over het feit dat Cubanen nu op afbetalingen electronica, waaronder GSM's, kunnen kopen. Hieronder volgen enkele opmerkingen van mvr. Dirckx van de VZW "Vrienden van Cuba".

Het feit dat Cubanen geen huishoudapparatuur mochten kopen is absoluut een flater van formaat. Maar ik las gisteren in Metro een artikel, met een mooie foto erbij, over een Cubaanse vrouw die aan een andere vrouw liet zien wat nu een elektrische rijstkoker was. Da’s zever in pakjes. Cubanen hebben elektrische rijstkokers. Het probleem is dat het gekocht moet worden in de andere munt. In Cuba heeft men een dubbele munt, vroeger waren er zelfs vier. Nu heb je nog de Convertible en de Cubaanse peso. Het probleem is dat de koopkracht er nog niet is. Voor vele Cubanen is het dus duur om dingen te gaan kpen. Het is absoluut niet zo dat ze het niet mochten hebben, zoals de kranten nu lijken te willen zeggen.
Telefoneren met een GSM is enorm duur. Er is een grap over in Cuba: Men wordt gebeld, kijkt welke naam op het scherm komt, ze zeggen “ik bel u terug” en hangen op. Dan gaan ze naar een telefooncabine en bellen van daaruit terug naar tante Luisa, omdat dat anders niet te betalen is.