De Amerikaanse presidentskandidaat Barack Obama wil het Cubaanse embargo, dat de Verenigde Staten opleggen voor Cuba, opheffen. Dat zei Obama's buitenlandadviseur in een interview vorige week.
Toen gevraagd werd naar Obama's buitenlandbeleid verklaarde de adviseur dat Obama vindt dat het embargo voorbijgestreefd is. Obama denkt aan een opheffing van de economische boycot tegen het land, daarnaast denkt hij dat het ook mogelijk moet zijn dat famillies op een vrijere manier heen en weer moeten kunnen reizen tussen de VS en Cuba.
De opheffen zal echter niet in de eerste dagen van zijn mogelijke presintschap plaatsvinden. "Je kan niet van nul tot zestig kilometer per uur gaan zonder alle snelheden daartussen te passeren" zei Obama over de opheffing. Het zal een proces zijn waar langzaam aan moet worden gewerkt.
zaterdag 7 juni 2008
maandag 26 mei 2008
Benicio del toro is CHE!
Benicio del Toro won deze week de prijs voor de beste acteur op het filmfestival van Cannes. Del Toro vertolkt in Soderberghs nieuwste film 'Ché ' de opperrevolutionair himself.
Verwacht alvast niet te veel kritiek op zijn bloedige krijgskunsten maar wel spetterende Hollywoodactie met een badassmotherfucker in de hoofdrol. Alles een beetje opfleuren met enkele diepe gesprekken - in Cannes letten ze daar op - en Tinseltown is weer een pseudo artfilm rijker.
Verwacht alvast niet te veel kritiek op zijn bloedige krijgskunsten maar wel spetterende Hollywoodactie met een badassmotherfucker in de hoofdrol. Alles een beetje opfleuren met enkele diepe gesprekken - in Cannes letten ze daar op - en Tinseltown is weer een pseudo artfilm rijker.
Zwijgen en vrolijk wezen!
Een bijeenkomst van Cubaanse dissidenten is afgelopen week wel erg brutaal uit elkaar geslagen. Dertig tegenstanders van het regime werden opgepakt ten huize van vooraanstaand critcus Jorge Luis Garcia Perez. Twee leden belandden in het ziekenhuis en één van beide moest zelfs onder het röntgenapparaat voor zijn hoofdletsels.
Volgens mensenrechtenactivisten is dit de gewelddadigste gestapo-actie in maanden
Volgens mensenrechtenactivisten is dit de gewelddadigste gestapo-actie in maanden
dinsdag 20 mei 2008
VS boycot Cubaans-gezinde websites
De Spaanse krant 'Publico' heeft zopas onthuld dat de Amerikaanse regering verschillende Europese sites die Cuba als vakantiebestemming promoten, van het web hebben gehaald.
Het gaat om de websites van Steve Marshall, een Brit die in Spanje woont en daar een reisbureau uitbaat. Hoewel op de sites hooguit informatie over het land en een toeristenhandleiding te vinden is, vond de VS dit reden genoeg om dit als een bedreiging te zien van de economische blokade die nu al meer dan 50 jaar stand houdt. Marshall is nu op een zwarte lijst omwille van zijn 'commerciële bindingen' met Cuba.
Het gaat om de websites van Steve Marshall, een Brit die in Spanje woont en daar een reisbureau uitbaat. Hoewel op de sites hooguit informatie over het land en een toeristenhandleiding te vinden is, vond de VS dit reden genoeg om dit als een bedreiging te zien van de economische blokade die nu al meer dan 50 jaar stand houdt. Marshall is nu op een zwarte lijst omwille van zijn 'commerciële bindingen' met Cuba.
Castro's dochter krijgt eigen film
Filmschrijver Bobby Moresco, die een Oscar won voor het script van de film 'Crash', werkt momenteel aan een film over het leven van Alina Fernandez, de enige dochter van dictator-op-rust Fidel Castro. Waarschijnlijk zal hij ook instaan voor de regie van de prent.
Fernandez is het resultaat van een affaire die Castro had tijdens zijn eerste huwelijk. Pas toen ze 10 jaar oud was ondekte ze dat de man die ze elke dag op televisie zag haar vader was (van een verassing gesproken...).
In 1993 vormomde Alina zich als een Spaanse toeriste en vluchte eerst naar Spanje, om zich daarna in de VS te vestigen, waar ze tot op de dag van vandaag woont.
Bobby Moresco is niet van plan om van de film slechts een biopic te maken. Net als 'Crash' zou de prent meerdere verhaallijnen omvatten, die ondermeer de verschillende standpunten van de VS en Cuba illustreren.
Alina is alvast opgetogen over het project, maar of papa Fidel dat ook is valt nog af te wachten.
maandag 19 mei 2008
"Cubaanse" mieren vallen VS aan
In Texas heerst paniek sinds enkele weken een nieuwe soort mier werd ontdekt. Het nieuwe soort mieren eet namelijk alles op wat het tegenkomt en maakt daarbij geen onderscheid tussen eetbaar en niet-eetbaar materiaal. Zo eten ze bijvoorbeeld vaak elektronica op. De Texanen weten bovendien niet hoe ze van de diertjes af moeten komen, die tonen zich immers te slim voor verdelging.
Specialisten hebben deze soort nooit eerder gezien, maar denken dat ze waarschijnlijk uit de Caraïben komen.
Volgens ons komen ze inderdaad uit Cuba, maar wegens een tekort aan elektronica moesten de arme diertjes maar betere oorden opzoeken. En waar kan een elektronica-eter beter heen dan de thuisbasis van NASA?
Specialisten hebben deze soort nooit eerder gezien, maar denken dat ze waarschijnlijk uit de Caraïben komen.
Volgens ons komen ze inderdaad uit Cuba, maar wegens een tekort aan elektronica moesten de arme diertjes maar betere oorden opzoeken. En waar kan een elektronica-eter beter heen dan de thuisbasis van NASA?
woensdag 7 mei 2008
Cuba vakantieland
De toeristische sector in Cuba zit in de lift. Dat melden de Cubaanse autoriteiten deze week. Na twee moeilijke jaren stegen de inkomsten uit de toeristische secotor met maar liefst 15%.
Vooral Italianen, Spanjaarden, Canadezen en Engelsen zoeken Cuba op om er hun vakantie door te brengen. Het land wordt steeds populairder als vakantiebestemming, behalve bij bewoners van de VS natuurlijk, er geldt nog steeds een embargo dat hen tegenhoudt het land te betreden.
Ook de cubanen zelf mogen nu in de luxehotels overnachten, daar maken ze ook gretig gebruik van tijdens het laagseizoen. Hoe zou je zelf zijn? Wat is er beter dan in een paradeislijk land te wonen? Jawel, in een paradeislijk land wonen en behandeld worden als een koning, in een kingsize bed slapen, naast een zwembad liggen, en natuurlijk... roomservice.
Vooral Italianen, Spanjaarden, Canadezen en Engelsen zoeken Cuba op om er hun vakantie door te brengen. Het land wordt steeds populairder als vakantiebestemming, behalve bij bewoners van de VS natuurlijk, er geldt nog steeds een embargo dat hen tegenhoudt het land te betreden.
Ook de cubanen zelf mogen nu in de luxehotels overnachten, daar maken ze ook gretig gebruik van tijdens het laagseizoen. Hoe zou je zelf zijn? Wat is er beter dan in een paradeislijk land te wonen? Jawel, in een paradeislijk land wonen en behandeld worden als een koning, in een kingsize bed slapen, naast een zwembad liggen, en natuurlijk... roomservice.
dinsdag 6 mei 2008
Raul de genadige
De Cubaanse regering heeft zopas bekend gemaakt dat het amnestie zal verlenen aan enkele ter dood veroordeelde politieke gevangenen. Hun straf zou worden omgezet in een celstraf van 30 jaar of langer. Over welke gevangenen het gaat is nog niet bekend gemaakt.
Raul Castro benadrukte in zijn verklaring dat Cuba deze beslissing niet onder buitenlandse druk heeft genomen. Het plan maakt deel uit van de (weliswaar beperkte) hervormingen die Raul Castro aan het doorvoeren is nadat hij de macht overnam van zijn oudere broer Fidel.
Raul Castro benadrukte in zijn verklaring dat Cuba deze beslissing niet onder buitenlandse druk heeft genomen. Het plan maakt deel uit van de (weliswaar beperkte) hervormingen die Raul Castro aan het doorvoeren is nadat hij de macht overnam van zijn oudere broer Fidel.
Jose "Cueto" Castelar, een Cubaans sigarenexpert, is begonnen aan een poging om het wereldrecord sigaarrollen te verbeteren. Als Castelar er in slaagt om een sigaar van minstens 20 meter te rollen, zal zijn naam voor de vierde keer worden opgetekend in het Guinness Book of World Records. "Cueto" rolde zijn eerste sigaar toen hij vijf was en op zijn 64 is hij vastberaden nog vele records te breken. Castelar zal, als zijn poging slaagt, zijn sigaar van 4 centimeter doorsnede mogen tentoonstellen op een plaatselijke sigarenbeurs. Maar om dat te bereiken zal hij eerst nog ettelijke dagen non-stop moeten doorwerken.
zondag 4 mei 2008
Mango, Salsa en Socialismo
Cuba is in. Het land trekt horden toeristen aan, die genieten van het Caribische klimaat, lekkere cocktails, zwoele salsa en een authentieke sigaar op zijn tijd. De verhalen van toeristen en de westerse media creëren een eenzijdig beeld van het communistische eiland, maar auteur Youri Blieck doet zijn best om dat bij te schaven.
In het boek “Mango, Salsa en Socialismo” beschrijft hij één dag uit het leven in Cuba. Hij trekt liftend door de bergen en houdt halt in een dorpje waar hij aan de praat raakt met enkele Cubanen. Ze filosoferen over het controversiële land, waarbij drie generaties hun mening laten gelden.
Doorheen de individuele verhalen schetst Blieck een genuanceerd beeld van Cuba waar we in het Westen normaal geen kennis mee maken. Hij beschrijft het land in al zijn facetten, kleurrijk en gevarieerd, een land waar tijd niet bestaat en de weg een doel an sich is. De ervaringen en indrukken zijn reëel. De auteur woonde en werkte 3 jaar in Cuba.
Als u een idee wil krijgen van hoe het leven er uitziet voor een doorsnee Cubaan, is dit boek dus zeker een must. Het geeft inzicht in Cuba achter Cuba, de complexe realiteit achter de schrale feiten. Een aanrader voor als u een reis naar Cuba plant en toch iets meer dan zon, strand en mojito’s wil ontdekken.
dinsdag 29 april 2008
Communistische propaganda
De geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars. Dat blijkt nog maar eens uit een rapport van Unesco over het Batista-tijdperk in Cuba.
Blijkbaar stonden de Cubanen voor 1958 op de derde plaats qua gemiddeld inkomen, reden er 600 000 auto's rond op een bevolking van 6 miljoen en gingen de kinderen van de middenklasse naar gratis publieke scholen.
Er mag wel niet ontkend worden dat het platte land vaak onderontwikkeld was en
een heilig boontje was de door de Amerikanen gesteunde dictator nu ook weer niet. Maffiosopraktijken, corruptie, omkoping en politieke gevangenen waren schering en inslag.
Dan blijft natuurlijk de eeuwige vraag: allemaal solidair arm of een welvaartsstaat met een kloof tussen arm en rijk?
Blijkbaar stonden de Cubanen voor 1958 op de derde plaats qua gemiddeld inkomen, reden er 600 000 auto's rond op een bevolking van 6 miljoen en gingen de kinderen van de middenklasse naar gratis publieke scholen.
Er mag wel niet ontkend worden dat het platte land vaak onderontwikkeld was en
een heilig boontje was de door de Amerikanen gesteunde dictator nu ook weer niet. Maffiosopraktijken, corruptie, omkoping en politieke gevangenen waren schering en inslag.
Dan blijft natuurlijk de eeuwige vraag: allemaal solidair arm of een welvaartsstaat met een kloof tussen arm en rijk?
Democratie op z'n Cubaans
Raul Castro: "Het Politiek Bureau beschouwt het als noodzakelijk om een zesde Congres van de partij te organiseren".
Zesde! Op 50 jaar tijd! Niet moeilijk de bevolking het daar moet rooien met 40 euro per maand. Het laatste congres dateert al van 1997. Maar veel haast is er niet bij. Pas volgend jaar zullen ze eens nadenken over hoe het politiek en economisch verder moet. Hoe zou het eigenlijk zitten met de Cubaanse mobiliteit?
Zesde! Op 50 jaar tijd! Niet moeilijk de bevolking het daar moet rooien met 40 euro per maand. Het laatste congres dateert al van 1997. Maar veel haast is er niet bij. Pas volgend jaar zullen ze eens nadenken over hoe het politiek en economisch verder moet. Hoe zou het eigenlijk zitten met de Cubaanse mobiliteit?
donderdag 24 april 2008
Fiesta Cubana
Wie wil proeven van het Cubaanse leven kan dit dankzij Arché Latino nu ook zonder het land uit te moeten. Arché Latino is een project van de Cubaan Yonel Espinosa in samenwerking met de organisatie Murga. Op 17 mei organiseren ze voor de tweede keer een "fiesta Cubana". De eerste fiesta, afgelopen zondag, hebben we jammerlijk gemist. Gelukkig kan de geleden schade spoedig worden ingehaald aan de prijs van 1 euro. De opbrengst gaat allicht naar het goede doel.
De benefiet vindt plaats in Herenhout. Er zullen optredens zijn van Cubaanse muzikanten, verrukkelijke Cubaanse gerechten en niet te vergeten: mojito’s aan democratische prijzen!
Voor wie na afloop nog niet genoeg heeft: Op 22 juni organiseert Murga een Festival Cubano in Leuven.
Neem voor meer informatie een kijkje op hun site: www.murga.be en www.archelatino.be
De benefiet vindt plaats in Herenhout. Er zullen optredens zijn van Cubaanse muzikanten, verrukkelijke Cubaanse gerechten en niet te vergeten: mojito’s aan democratische prijzen!
Voor wie na afloop nog niet genoeg heeft: Op 22 juni organiseert Murga een Festival Cubano in Leuven.
Neem voor meer informatie een kijkje op hun site: www.murga.be en www.archelatino.be
Cuba in cijfers...
Wist je dit al over Cuba?
• Elke werkende Cubaanse vrouw heeft recht op 1 jaar bevallingsverlof.
• Zuid-Afrika schold Cuba onlangs 80 miljoen euro kwijt.
• Cuba werd in maart 7 voetballers armer. Tijdens een kwalificatiewedstrijd in Orlando, Florida liepen 7 spelers van het Olympisch voetbalteam over naar de Verenigde Staten
• Cubanen in het bezit van een televisietoestel kunnen hierop 5 kanalen bekijken, allemaal staatzenders.
• Cuba telt slechts 1 officiële politieke partij. De Communistische Partij van Cuba (PCC)
• Volgens de Clinton-Castro akkoorden (1997) mogen jaarlijks 20.000 Cubanen naar de VS emigreren.
• Meer dan 30.000 Cubanen overleden tijdens een poging het eiland te verlaten.
• Cuba telt 14 provincies.
• In Cuba zijn er 6 artsen per 1000 inwoners.
• 10.000 Cubaanse artsen werken buiten Cuba.
• 0,1 % van de Cubanen zijn HIV positief.
• 97 % (11,2 miljoen) van de Cubaanse bevolking kan lezen en schrijven.
• 33,5 % van de vrouwelijke Cubaanse bevolking bekleedt een leidinggevende functie.
• 85 % van de Cubaanse gezinnen betaalt geen huishuur.
• 95 % percent van het Cubaanse grondgebied heeft elektriciteit.
• Cuba’s grootste exportpartner is Nederland. Onze noorderburen namen vorig jaar bijna 25 % van de Cubaanse export af.
• Sinds de Cubaanse zwarte lente (2003- meer dan 60 journalisten gearresteerd), werden er nog 25 journalisten veroordeeld tot zware celstraffen.
• Elke werkende Cubaanse vrouw heeft recht op 1 jaar bevallingsverlof.
• Zuid-Afrika schold Cuba onlangs 80 miljoen euro kwijt.
• Cuba werd in maart 7 voetballers armer. Tijdens een kwalificatiewedstrijd in Orlando, Florida liepen 7 spelers van het Olympisch voetbalteam over naar de Verenigde Staten
• Cubanen in het bezit van een televisietoestel kunnen hierop 5 kanalen bekijken, allemaal staatzenders.
• Cuba telt slechts 1 officiële politieke partij. De Communistische Partij van Cuba (PCC)
• Volgens de Clinton-Castro akkoorden (1997) mogen jaarlijks 20.000 Cubanen naar de VS emigreren.
• Meer dan 30.000 Cubanen overleden tijdens een poging het eiland te verlaten.
• Cuba telt 14 provincies.
• In Cuba zijn er 6 artsen per 1000 inwoners.
• 10.000 Cubaanse artsen werken buiten Cuba.
• 0,1 % van de Cubanen zijn HIV positief.
• 97 % (11,2 miljoen) van de Cubaanse bevolking kan lezen en schrijven.
• 33,5 % van de vrouwelijke Cubaanse bevolking bekleedt een leidinggevende functie.
• 85 % van de Cubaanse gezinnen betaalt geen huishuur.
• 95 % percent van het Cubaanse grondgebied heeft elektriciteit.
• Cuba’s grootste exportpartner is Nederland. Onze noorderburen namen vorig jaar bijna 25 % van de Cubaanse export af.
• Sinds de Cubaanse zwarte lente (2003- meer dan 60 journalisten gearresteerd), werden er nog 25 journalisten veroordeeld tot zware celstraffen.
LA BODEGUITA DE AMBERES
Hemingway dronk zijn mojito in de Havaanse Bodeguita del Medio,
wij vonden er betere in Antwerpen
Cuba is hot tegenwoordig. Ondanks het rookverbod zijn sigaren de accessoire voor man én vrouw, en wie de salsa niet machtig is kan op een zaterdagavond beter thuisblijven. Maar de enige manier om de authentieke zwoele sfeer van Havana op te snuiven in eigen land, is met de betere cocktail in de hand. Naar aanleiding van deze cuba – editie schuimde onze voltallige redactie de hipste en gezelligste cocktailbars af, niet in Havana, maar in onze eigenste metropool. We gingen op zoek naar de perfecte mojito en ontdekten de origineelste cocktails.
CAFÉ AU LAIT
Oude Beurs 5 - Antwerpen
Laat je niet misleiden door de naam, want koffie is wel het laatste wat je hier wil bestellen. Sinds ’95 worden hier dagelijks cocktails geshaket en gemixt tot in de late uurtjes.
De Mojito: verfrissend maar ietwat aan de zoete kant, mooi geserveerd in originele
Havana Club glazen.
Muziek: soul & funky grooves, check de website voor de dj-agenda!
Aanrader: Banana Mama (banaan, ananassap, bessensiroop & Havana Club
bruine rum).
Fruitige cocktail die verdacht veel weg heeft van een smoothie, niet
voor bobs!
Prijsklasse: Cocktails vanaf 5 euro
Meer info vind je op www.cafe-au-lait.be
CUBA BELLA
Grote Pieter Potstraat 8 - Antwerpen
Laat je meeslepen door de passionele salsa & merengueritmes in deze onvervalste Cubaanse cocktailbar. Waan je in Havana en show je latin danspasjes op ruime dansvloer. Regelmatig worden er salsa-workshops georganiseerd. Check de website!
De Mojito: Geeft een bittere eerste indruk, maar roer je een weg naar de extase.
Lekker!
Muziek: Latin
Aanrader: Cabeza Mala (hoofdpijn in’t Spaans nvdr.). (43-likeur, sinaasappelsap,
Havana Club wit & bruin). Bitterzoet genot in één glas.
Prijsklasse: Cocktails vanaf 6 euro, ‘s woensdags alle cocktails aan 5 euro!
Meer info vind je op www.cubabella.be
BRASSERIE APPELMANS – ABSINTHBAR
Papenstraatje 1 – Antwerpen
’s Avonds transformeert deze smakelijke brasserie in een heuse cocktailtempel. In dit historisch pand kies je uit meer dan 50 cocktails en absints.
De Mojito: Perfect gemixt, perfecte smaak en royaal van formaat.
Muziek: Lounge
Aanrader: Zombie (Appleton Estate Rum, Pampero Blanco Rum, Pampero
Seleccion Rum, Pampero Especcial Rum, Don Q 151 Overproof Rum,
Abrikozenbrandy, vers limoensap, vers pompelmoessap en rietsuiker) Exclusief maar explosief! Wordt in een “volcano”-bowl geserveerd voor twee personen.
Prijsklasse: Cocktails vanaf 8 euro
Meer info vind je op www.brasserieappelmans.be/absinthbar
VIBES
Grote Pieter Potstraat 14 - Antwerpen
Er heerst een gezellig drukke sfeer in dit sober ingerichte praatcafé. Sta versteld van het ruime assortiment mojito-variaties.
De Mojito: Voor suikeraddicts! Vraag naar een dun rietje, de munt is zeer fijn
gesnipperd.
Muziek: Commercieel
Aanrader: Kiwi Daiquiri (kiwi, witte rum, suikersiroop en limoensap)
Prijsklasse Cocktails vanaf 6 euro
wij vonden er betere in Antwerpen
Cuba is hot tegenwoordig. Ondanks het rookverbod zijn sigaren de accessoire voor man én vrouw, en wie de salsa niet machtig is kan op een zaterdagavond beter thuisblijven. Maar de enige manier om de authentieke zwoele sfeer van Havana op te snuiven in eigen land, is met de betere cocktail in de hand. Naar aanleiding van deze cuba – editie schuimde onze voltallige redactie de hipste en gezelligste cocktailbars af, niet in Havana, maar in onze eigenste metropool. We gingen op zoek naar de perfecte mojito en ontdekten de origineelste cocktails.
CAFÉ AU LAIT
Oude Beurs 5 - Antwerpen
Laat je niet misleiden door de naam, want koffie is wel het laatste wat je hier wil bestellen. Sinds ’95 worden hier dagelijks cocktails geshaket en gemixt tot in de late uurtjes.
De Mojito: verfrissend maar ietwat aan de zoete kant, mooi geserveerd in originele
Havana Club glazen.
Muziek: soul & funky grooves, check de website voor de dj-agenda!
Aanrader: Banana Mama (banaan, ananassap, bessensiroop & Havana Club
bruine rum).
Fruitige cocktail die verdacht veel weg heeft van een smoothie, niet
voor bobs!
Prijsklasse: Cocktails vanaf 5 euro
Meer info vind je op www.cafe-au-lait.be
CUBA BELLA
Grote Pieter Potstraat 8 - Antwerpen
Laat je meeslepen door de passionele salsa & merengueritmes in deze onvervalste Cubaanse cocktailbar. Waan je in Havana en show je latin danspasjes op ruime dansvloer. Regelmatig worden er salsa-workshops georganiseerd. Check de website!
De Mojito: Geeft een bittere eerste indruk, maar roer je een weg naar de extase.
Lekker!
Muziek: Latin
Aanrader: Cabeza Mala (hoofdpijn in’t Spaans nvdr.). (43-likeur, sinaasappelsap,
Havana Club wit & bruin). Bitterzoet genot in één glas.
Prijsklasse: Cocktails vanaf 6 euro, ‘s woensdags alle cocktails aan 5 euro!
Meer info vind je op www.cubabella.be
BRASSERIE APPELMANS – ABSINTHBAR
Papenstraatje 1 – Antwerpen
’s Avonds transformeert deze smakelijke brasserie in een heuse cocktailtempel. In dit historisch pand kies je uit meer dan 50 cocktails en absints.
De Mojito: Perfect gemixt, perfecte smaak en royaal van formaat.
Muziek: Lounge
Aanrader: Zombie (Appleton Estate Rum, Pampero Blanco Rum, Pampero
Seleccion Rum, Pampero Especcial Rum, Don Q 151 Overproof Rum,
Abrikozenbrandy, vers limoensap, vers pompelmoessap en rietsuiker) Exclusief maar explosief! Wordt in een “volcano”-bowl geserveerd voor twee personen.
Prijsklasse: Cocktails vanaf 8 euro
Meer info vind je op www.brasserieappelmans.be/absinthbar
VIBES
Grote Pieter Potstraat 14 - Antwerpen
Er heerst een gezellig drukke sfeer in dit sober ingerichte praatcafé. Sta versteld van het ruime assortiment mojito-variaties.
De Mojito: Voor suikeraddicts! Vraag naar een dun rietje, de munt is zeer fijn
gesnipperd.
Muziek: Commercieel
Aanrader: Kiwi Daiquiri (kiwi, witte rum, suikersiroop en limoensap)
Prijsklasse Cocktails vanaf 6 euro
Transport op Cuba
De bus nemen in Cuba is dus geen optie. Wat dan gedaan als je geen zin hebt in een dagelijkse dodentocht naar de dichtstbijzijnde toeristische attractie, marktplaats of wat dan ook?
Gelukkig zijn er enkele alternatieven voorhanden...
De meest gangbare daarvan is liften. Iedere Cubaan in het bezit van een auto is bij wet verplicht lifters mee te nemen. Er worden zelfs mensen in dienst genomen om dit liftverkeer te regelen. Ze heten "amarillos" omdat ze in het geel gekleed zijn. Ze staan op kruispunten of bekende liftplekken en controleren of bestuurders wel lifters meenemen en treden op bij geschillen (voorkruipen, positieve/ negatieve discriminatie van lifters ed…).
Maar eigenlijk wordt alles wat maar een beetje wielen heeft als alternatief aangewend: fietsen, scooters, riksja’s, trein, colectivo's,...
De cubanen zijn hierin zeer creatief. Zowel wat transport over vasteland betreft als transport over water. In de haven van Cienfuegos vaarden mensen in zelfgeknutselde bootjes van piepschuim tussen de containerschepen door!
Gelukkig zijn er enkele alternatieven voorhanden...
De meest gangbare daarvan is liften. Iedere Cubaan in het bezit van een auto is bij wet verplicht lifters mee te nemen. Er worden zelfs mensen in dienst genomen om dit liftverkeer te regelen. Ze heten "amarillos" omdat ze in het geel gekleed zijn. Ze staan op kruispunten of bekende liftplekken en controleren of bestuurders wel lifters meenemen en treden op bij geschillen (voorkruipen, positieve/ negatieve discriminatie van lifters ed…).
Maar eigenlijk wordt alles wat maar een beetje wielen heeft als alternatief aangewend: fietsen, scooters, riksja’s, trein, colectivo's,...
De cubanen zijn hierin zeer creatief. Zowel wat transport over vasteland betreft als transport over water. In de haven van Cienfuegos vaarden mensen in zelfgeknutselde bootjes van piepschuim tussen de containerschepen door!
Sluit Guantánamo Bay
"If it were up to me, I would close Guantánamo not tomorrow, but this afternoon... Essentially, we have shaken the belief that the world had in America's justice system... And it's causing us far more damage than any good we get from it."
Former US Secretary of State Colin Powell, 10 juli 2007
Amnesty International voert campagne tegen mensenrechtenschendingen in de strijd tegen terreur. Van januari tot juni 2008 staan "illegale gevangenissen" centraal in hun campagne, Stop Terreur Met Recht.
Eén van de bekendste voorbeelden daarvan is Guantánamo Bay.
Zet je handtekening onder het actieplan voor de sluiting van Guantánamo Bay op http://www.tearitdown.org. Tot zover werden meer dan 127.000 handtekeningen verzameld.
Dit is de tekst die je ondertekent:
"I sign up to Amnesty International’s framework for ending US illegal detention, the first step of which is closing Guantánamo in a way that respects the rights of detainees.
The US government must also end the practice of enforced disappearance, secret transfer of detainees to locations where they may face torture and other ill-treatment and indefinite detention without charge."
woensdag 23 april 2008
De Cubaanse regering heeft de pers laten weten dat Fidel Castro aan de betere hand is. Zijn laatste publieke verschijning dateert van juli vorig jaar, maar aan wat de 80-jarige dictator juist lijdt is een goed bewaard staatsgeheim.
Raul Castro, de 75-jarige broer van Fidel aan wie hij de macht overdroeg, zegt dat Fidel zich snel weer zal bezig houden met het bestuur van zijn land.
Een volledige terugkeer moeten we volgens Raul echter niet verwachten.
Raul Castro, de 75-jarige broer van Fidel aan wie hij de macht overdroeg, zegt dat Fidel zich snel weer zal bezig houden met het bestuur van zijn land.
Een volledige terugkeer moeten we volgens Raul echter niet verwachten.
Drink up me hearties yoho!
Piraten en zeebonken wisten het al: één van de beste dranken ter wereld is ongetwijfeld rum. Ondertussen bestaan er zoveel varianten en merken, dat een bloemlezing van de beste rums uit Cuba niet mocht ontbreken.
Rum ontstaat door het destilleren van suikerriet. Na dit proces rijpt de drank drie, vijf, zeven of zelfs 15 jaar. Algemeen wordt aangenomen: hoe ouder de rum, hoe zachter de smaak. Met de komst van Spaanse kolonisten werd het destilleren van rum een booming business in de Caraïbische eilanden. Vandaag vind je er honderden lokale merken, maar er wordt een duidelijk onderscheid gemaakt tussen lichte en zware rum. Voor diegenen die denken 'hoe meer alcohol hoe beter', is dit onderscheid een teleurstelling. Zware rum verschilt immers enkel in de toevoeging verbrande suikers, waardoor de drank een bruine kleur krijgt.
Zware rum wordt vooral gedestilleerd in Haïti, Martinique en Jamaica. Cuba daarentegen specialiseert zich vooral in het destilleren van droge, lichte rum. Sinds het handelsembargo met de VS is deze productie wel fel afgenomen, maar gelukkig kan je je bij ons nog tegoed doen aan enkele van Cuba's finest.
Geen Bacardi, het is tijd voor het echte werk!
Havana Club
Deze rumproducent is al jaren in handen van de Cubaanse overheid en wordt, in tegenstelling tot Bacardi, ook nog steeds in Cuba zelf geproduceerd.
Overal ter wereld wordt de '15 Años Gran Reserva' aanzien als de beste rum ter wereld, omwille van zijn rijpingsproces van 15 jaar. Hier is deze rum moeilijk te krijgen en nogal aan de prijselijke kant
Aanrader: Havana Club Añejo 7 Años, puur te drinken.
Bocoy
In tegenstelling tot Havana Club, die bij voorkeur puur te drinken is, is dit dé witte rum bij uitstek om te verwerken in een cocktail. In de carraïben is dit rummerk zeer geliefd in beachbars, omdat de zachte smaak perfect te combineren valt met andere ingrediënten. De rumsmaak neemt niet de overhand, met heerlijk lichte cocktails als resultaat.
Aanrader: Ron Bocoy Oro.
Santiago de Cuba
Deze rum, vernoemd naar de stad Santiago de Cuba, wordt 'la cuna del ron ligero' genoemd, de graal van de lichte rum. Vele Cubanen vinden dit de beste lichte rum, en laten we vooral hun mening niet in twijfel trekken. De rum rijpt gedurende 5 jaar in de oudste eikenvaten van het eiland, gemaakt in 1920. Wat deze rum onderscheidt van de anderen, is de lichte vanillesmaak met een zweem van sinaasappel. Bij voorkeur puur te drinken.
Aanrader: Santiago de Cuba Anejo.
Tot slot nog dit: moest u nu denken, 'bij mijn volgende reis naar Cuba breng ik een extra valies rum mee'... think again: de Cubaanse autoriteiten staan slechts 1 liter per persoon toe om uit te voeren.
Rum ontstaat door het destilleren van suikerriet. Na dit proces rijpt de drank drie, vijf, zeven of zelfs 15 jaar. Algemeen wordt aangenomen: hoe ouder de rum, hoe zachter de smaak. Met de komst van Spaanse kolonisten werd het destilleren van rum een booming business in de Caraïbische eilanden. Vandaag vind je er honderden lokale merken, maar er wordt een duidelijk onderscheid gemaakt tussen lichte en zware rum. Voor diegenen die denken 'hoe meer alcohol hoe beter', is dit onderscheid een teleurstelling. Zware rum verschilt immers enkel in de toevoeging verbrande suikers, waardoor de drank een bruine kleur krijgt.
Zware rum wordt vooral gedestilleerd in Haïti, Martinique en Jamaica. Cuba daarentegen specialiseert zich vooral in het destilleren van droge, lichte rum. Sinds het handelsembargo met de VS is deze productie wel fel afgenomen, maar gelukkig kan je je bij ons nog tegoed doen aan enkele van Cuba's finest.
Geen Bacardi, het is tijd voor het echte werk!
Havana Club
Deze rumproducent is al jaren in handen van de Cubaanse overheid en wordt, in tegenstelling tot Bacardi, ook nog steeds in Cuba zelf geproduceerd.
Overal ter wereld wordt de '15 Años Gran Reserva' aanzien als de beste rum ter wereld, omwille van zijn rijpingsproces van 15 jaar. Hier is deze rum moeilijk te krijgen en nogal aan de prijselijke kant
Aanrader: Havana Club Añejo 7 Años, puur te drinken.
Bocoy
In tegenstelling tot Havana Club, die bij voorkeur puur te drinken is, is dit dé witte rum bij uitstek om te verwerken in een cocktail. In de carraïben is dit rummerk zeer geliefd in beachbars, omdat de zachte smaak perfect te combineren valt met andere ingrediënten. De rumsmaak neemt niet de overhand, met heerlijk lichte cocktails als resultaat.
Aanrader: Ron Bocoy Oro.
Santiago de Cuba
Deze rum, vernoemd naar de stad Santiago de Cuba, wordt 'la cuna del ron ligero' genoemd, de graal van de lichte rum. Vele Cubanen vinden dit de beste lichte rum, en laten we vooral hun mening niet in twijfel trekken. De rum rijpt gedurende 5 jaar in de oudste eikenvaten van het eiland, gemaakt in 1920. Wat deze rum onderscheidt van de anderen, is de lichte vanillesmaak met een zweem van sinaasappel. Bij voorkeur puur te drinken.
Aanrader: Santiago de Cuba Anejo.
Tot slot nog dit: moest u nu denken, 'bij mijn volgende reis naar Cuba breng ik een extra valies rum mee'... think again: de Cubaanse autoriteiten staan slechts 1 liter per persoon toe om uit te voeren.
Once upon a time in Cuba...
Communisme en dictatorschap. Revolutie en Che Guevarra. Een eiland als Cuba schreeuwt om de hoofdrol in een film. Van controversiële prent tot blockbuster, wij selecteerden de must see films over Cuba en zijn politieke symbolen.
Commandante – Oliver Stone (2003)
Deze prent zorgde in 2003 voor heel wat controverse in de VS. Voor deze anderhalf uur-durende documentaire volgde de Amerikaanse regisseur Oliver Stone (bekend van ondermeer Born on the 4th of July en Natural Born Killers) de Cubaanse dictator Fidel Castro gedurende 3 dagen. Castro praat openhartig over zijn relaties met Che Guevarra en de Amerikaanse regering, maar ook over verassende onderwerpen als abortus, homoseksualiteit en zijn eigen leven.
Castro had overigens ten alle tijden het recht om de opnames stil te leggen, wat hij uiteindelijk nooit deed.
Anti-Cubaans Amerika wrong zich in alle mogelijke bochten om de publicatie van deze film tegen te houden, wat uiteindelijk ook lukte, want de film haalde nooit de Amerikaanse bioscoopzalen. Stone werd gevraagd zijn documentaire te vervolledigen met reacties van dissidenten, wat hij weigerde te doen. In plaats daarvan keerde hij in 2004 terug naar Cuba, voor een nieuwe documentaire: Looking for Fidel. Deze film haalde, in tegenstelling tot Comandante, wél de bioscopen in de VS.
Reden te meer dus om deze spraakmakende documentaire, die ook in ons land belachelijk weinig aandacht kreeg, te bekijken.
Andere aanrader in het genre documentaire: Cuba, el valor de una utopía (2006, Yanara Guayasamin)
Diarios de Motocicleta – Walter Salles (2004)
Wie aan Cuba denkt, denkt aan Che Guevarra. Het symbool van de revolutie mag dan wel een Argentijn geweest zijn, in Cuba vind je op ongeveer elke hoek van de straat wel een eerbetoon aan El Che.
Diarios de Motocicleta is een verfilming van het dagboek dat Guevarra begin jaren ’50 bijhield over zijn doortocht door Zuid-Amerika. Samen met zijn vriend Alberto Granado doorkruiste hij het continent op een versleten motorfiets. De film vestigt vooral de aandacht op de problemen die de twee vrienden tegenkomen in Latijns-Amerika en het ontstaan van Che’s revolutionaire ideeën. De landschappen die je te zien krijgt zijn adembenemend en hebben verdacht veel weg van een promospot voor een vakantie in Zuid-Amerika. En het wérkt. Samen met de steengoede vertolking van Mexicaans talent Gael García Bernal en de menselijke kijk op dit symbool van de 20ste eeuw wordt deze film een lust voor het oog. Aanschouw hier de basis voor de Cubaanse revolutie, zonder dat het ooit echt over politiek gaat.
Habana Blues – Benito Zambrano (2005)
In het genre: ‘mag het iets luchtiger zijn?’ komen we bij Habana Blues, dat het verhaal vertelt van 2 jonge muzikanten in de Cubaanse hoofdstad. Ruy en Tito zijn 2 vrienden met slechts één passie in het leven: muziek maken. En om het te maken in de muziekbusiness offeren ze veel op, waaronder hun gezinsleven. Als ze na veel tegenslagen toch hun kans zien om beroemd te worden en Cuba te kunnen ontvluchten, worden ze verplicht enkele belangrijke beslissingen te nemen…
Hoewel het verhaal van Habana Blues best onderhoudend is en je meeleeft met het zware leven van de 2 hoofdrolspelers, is dit zeker niet de reden waarom we deze film in dit lijstje hebben geplaatst. Nee, wat ons vooral fascineerde was de muziek. Wie traditionele salsa –en rumbaritmes verwacht moeten we echter teleurstellen: de soundtrack bestaat uit een aanstekelijke mix van reggea, hip hop en rock. Kortom, de nieuwe golf van muziek die dezer dagen door Havana waait. Dus moest het u aan tijd en moeite ontbreken om zelf naar Cuba te trekken: hálen die DVD… en u waant zich midden downtown Havana!
Hoewel het verhaal van Habana Blues best onderhoudend is en je meeleeft met het zware leven van de 2 hoofdrolspelers, is dit zeker niet de reden waarom we deze film in dit lijstje hebben geplaatst. Nee, wat ons vooral fascineerde was de muziek. Wie traditionele salsa –en rumbaritmes verwacht moeten we echter teleurstellen: de soundtrack bestaat uit een aanstekelijke mix van reggea, hip hop en rock. Kortom, de nieuwe golf van muziek die dezer dagen door Havana waait. Dus moest het u aan tijd en moeite ontbreken om zelf naar Cuba te trekken: hálen die DVD… en u waant zich midden downtown Havana!
cuba newsflash
De Cubaanse overheid deelde onlangs mee in het staatsblad Granma dat de huidige hervormingen geen deel uitmaken van een koerswijziging. Ze gaan dan ook niet in op de vraag van Cubaanse bannelingen en westerse regeringen om de democratie in te voeren. "Cuba is geen kaartenhuis maar een ondoordringbaar fort" wist een regeringsfunctionaris mee te delen. Einde discussie.
verroeste romantiek
Westerlingen beschouwen de Cubaanse oldtimers doorgaans als pure nostalgie, een soort levende museumstukken. De Cubanen lijken er ook zo blij mee. Hoe zou je zelf zijn mocht je elke dag met zo’n klasbak door de Caraïben cruisen.
Spijtig genoeg gebruiken de Cubanen hun goed gevoel voor humor om de dagelijkse miserie met hun ‘cacharros’ weg te lachten. Na 45 jaar dienst hoort het overgrote deel eigenlijk thuis op de schroothoop. Veel wagens rijden zelfs al lang niet meer rond met de originele motor. Enkel de oorspronkelijke carrosserie blijft vaak over.
Auto’s herstellen is een nationale sport in Cuba. Werkelijk alles wordt gerepareerd. Of toch minstens opgelost... Een klein tractorwiel als reserveband, jerrycans in de koffer als brandstoftank, desnoods gooien ze een anker uit om te kunnen remmen bij wijze van spreken. Onderdelen fabriceren ze vaak zelf, zolang de oldtimers maar blijven rijden.
De Cubaanse regering doet er alles aan om deze prachtstukken te bewaren. Tot hier toe overleefden ongeveer 60 000 van de 150 000 wagens het Castrotijdperk, het ene model al wat beter dan het andere. Maar ze kunnen de wagens ook niet vervangen. Enerzijds om financiële redenen want de auto’s lokken heel wat toeristen die maar al te graag een ritje willen maken. Anderzijds is er de Amerikaanse blokkade.
Aziatische wagens geraken wel het eiland binnen. Die koopt de regering speciaal aan voor toeristen die zelfstandig willen rondtrekken. Maar de Cubanen zelf kunnen zich de goedkope Japanse modellen toch niet permitteren. In het Sovjettijdperk reden er nog wel wat Russische Lada’s rond maar die bleken lang niet zo stevig als de Amerikaanse oldtimers. Al zullen er waarschijnlijk heel wat van hun onderdelen een nieuw leven leiden in de westerse sleeën.
Mocht Cuba ooit een vrij land worden, dan ligt de toekomst van hun oldtimers absoluut op het internet. Een veiling op Ebay kan miljoenen opbrengen, alleen al voor originele wisselstukken. Veel Amerikanen staan te springen voor extra onderdelen. Maar voor het zo ver komt zullen ze daar nog wel wat commandantes slijten.
Belgen op vakantie in Guantanamo
Drie jaar brachten Zemouri en Mesut Sen door in Guantanamo Bay Moussa, elk op beschuldiging van internationaal terrorisme. Wat ze allebei in Afghaanse conflictgebied deden is tot op vandaag enkel in Amerikaanse versie bekend. Maar het koste de Belgische diplomatie in ieder geval heel wat moeite maar in april 2005 geraakten de twee toch terug in België.
Zoals bij velen is hun schuld niet bewezen, maar in dit geval hun onschuld ook niet. Mesut Sen, die ook nog de Turkse nationaliteit heeft, werd in een trainingskamp in Pakistan gearresteerd. Bij zijn aanhouding had hij nog geen enkele kogel afgevuurd op een westers doelwit, maar voor ‘de uitdaging’ ga je natuurlijk ook niet naar zo’n kamp. Daarbovenop nog eens een niet-regionale identiteit en de link met ‘internationaal terrorisme’ is wel snel gelegd. Erg verbaasd kan je dan toch niet meer zijn als je in een oranje plunje wakker wordt aan de andere kant van de wereld.
Net zoals Moussa Zemmouri, Belgisch-Marrokaans, die in het Taliban bolwerk Kandahar in Afghanistan rondhuppelde met een brief van Al-Qaeda op zak en een uurwerk van het merk Casio waar al eens bommen mee worden gemaakt. (Ook Mesut Sen had er naar verluidt een bij). Volgens de Amerikanen had Zemmouri banden met de Group Islamique Combattant Marrocain (GICM), een wijdvertakte Europese terreurorganisatie die verantwoordelijk wordt geacht voor de aanslagen in Madrid en Casablanca.
Twee jaar na zijn vrijlating werd Moussa’s broer, Ahmed Zemmouri , in Marokko veroordeeld tot 10 jaar cel voor de aanslagen in Cassablanca. Als die veroordeling er twee jaar vroeger was gekomen was hij waarschijnlijk nooit weggeraakt uit Guantanamo…
Guantanamero
Al sinds de oprichting is Guantanamo niet weg te slaan uit de actualiteit. Martelingen, oneerlijke processen of het ontzeggen ervan, Belgen opgesloten, erbarmelijke leefomstandigheden, onschuldige gevangenen, het lijstje lijkt eindeloos. Nu het einde van de Bush-administratie nadert bestaat de kans misschien toch dat het detentiecentrum gesloten zal worden.
Ontelbare organisaties ijverden al voor de sluiting van deze martelkliniek. Onlangs bezocht zelfs nog onze eigenste ex-Senaatsvoorzitter Anne-Marie Lizin Guantanamo Bay als parlementair gezant voor de Organisatie voor Veiligheid en Ontwikkeling in Europa (OVSE). Maar zelfs een gezaghebbende organisatie als de OVSE komt het gevangenkamp niet in.
De enige kans om het complex te sluiten is dus onder druk van de eigen Amerikaanse publieke opinie. Gelukkig hebben de meeste Amerikanen ondertussen genoeg van alle leugens en heerst er een grote oorlogsmoeheid. Zelfs als het van Republikeins presidentskandidaat John McCain afhangt sluit Camp Delta bij zijn verkiezing. McCain heeft daar ook morele reden toe. Ten gevolge van de jarenlange martelingen in Vietnam kan hij zijn armen zelfs niet meer in de lucht steken.
De regering Bush gebruikt het zogezegde ‘juridisch vacuüm’ om vijandige strijders en terroristen hardhandig te ondervragen. De marinebasis van Guantanamo Bay behoort eigenlijk tot Cuba maar wordt al bijna twee eeuwen gepacht door de VS voor een luttele 4000 dollar per jaar. Technisch gezien is het dus geen Amerikaans grondgebied en juridisch gezien dus ook niet. Na enkele maanden gingen dus al hippe termen rond zoals waterboarding en eufemismen zoals ‘harsh interrogation techniques’ met later nog kerstspecials uit Abu Graib in Irak.
Vooral psychologische marteling valt vele gevangenen zwaar. Bladen uit de koran scheuren, intimidatie met onreine voorwerpen zoals porno en honden, versierd worden door vrouwelijke ondervragers, niet mogen bidden, geen water krijgen voor het ritueel wassen, ontnemen van licht en geluid, schijnexecuties, urenlang harde rockmuziek, het hoort er allemaal bij. Enkelen hebben zich tengevolge al opgehangen, wat de legerleiding afdeed als een oorlogsstrategie. Anderen proberen iets ludieker wraak te nemen door hun wc-emmer over de bewakers te legen.
De wanpraktijken werden al meerdere malen aangeklaagd bij het hooggerechtshof in de VS. Toenmalig minister van Defensie Donald Rumsfeld kreeg het zwaar te verduren maar bleef toch overeind. Pas toen de legertop in opstand kwam tegen zijn desastreuze militaire planning in Irak én de Republikeinen de parlementsverkiezingen verloren offerde Bush zijn handlager op. De president kon ook niet anders dan zo lang voet bij stuk houden. Bij elke toegeving winnen de terroristen. De kiezers zijn bij deze gewaarschuwd.
maandag 21 april 2008
De tijden zijn veranderd sinds de maffia Havana regeerden onder het goedkeurend oog van dictator Fulgencio Batista. Al decennialang noemt niemand Havana nog "the Latin Las Vegas", maar binnekort keert de maffia toch terug naar Cuba. In tv-formaat.
De Cubaanse regering heeft beslist dat The Sopranos vanaf nu elke dinsdag op de staatstelevisie mag worden uitgezonden. Tony Soprano is niet alleen, ook de dokters van Grey's Anatomy maken binnekort hun debuut op het Cubaanse scherm.
Bron: The New York Times
De Cubaanse regering heeft beslist dat The Sopranos vanaf nu elke dinsdag op de staatstelevisie mag worden uitgezonden. Tony Soprano is niet alleen, ook de dokters van Grey's Anatomy maken binnekort hun debuut op het Cubaanse scherm.
Bron: The New York Times
Guantanamera
Eén van de meest bekende liedjes uit Cuba, dat iedereen wel kan meezingen, maar wat betekent het?
Guantanamera: Meisje uit Guantánamo
Yo soy un hombre sincero
Ik ben een integere man
De donde crece la palma
van de plaats waar de palmbomen groeien
Y antes de morirme quiero
En voor ik dood ga
Echar mis versos del alma
wil ik de verzen van mijn ziel delen
Guantanamera, guajira, Guantanamera
Mi verso es de un verde claro
Mijn vers is lichtgroen
Y de un carmín encendido
en diep rood
Mi verso es de un ciervo herido
Mijn vers is een gewond hert
Que busca en el monte amparo
dat bescherming zoekt op de berg
Guantanamera, guajira, Guantanamera
Cultivo una rosa blanca
Ik plant een witte roos
En julio como en enero
Zowel in juni als in januari
Para el amigo sincero
Voor de integere vriend
Que me da su mano franca
die me een eerlijke hand geeft
Guantanamera, guajira Guantanamera
Y para el cruel que me arranca
En woor de wrede
El corazon con que vivo
die het hart waarmee ik leef zou wegrukken
Cardo ni ortiga cultivo
Ik plant geen netels of distels
Cultivo la rosa blanca
Ik plant een witte roos
Guantanamera, guajira Guantanamera
Con los pobres de la tierra
Met de arme mensen op aarde
Quiero yo mi suerte echar
wil ik mijn lot delen
El arroyo de la sierra
De stroom van de bergen
Me complace más que el mar
heb ik liever dan de zee
Guantanamera, guajira Guantanamera
Guantanamera: Meisje uit Guantánamo
Yo soy un hombre sincero
Ik ben een integere man
De donde crece la palma
van de plaats waar de palmbomen groeien
Y antes de morirme quiero
En voor ik dood ga
Echar mis versos del alma
wil ik de verzen van mijn ziel delen
Guantanamera, guajira, Guantanamera
Mi verso es de un verde claro
Mijn vers is lichtgroen
Y de un carmín encendido
en diep rood
Mi verso es de un ciervo herido
Mijn vers is een gewond hert
Que busca en el monte amparo
dat bescherming zoekt op de berg
Guantanamera, guajira, Guantanamera
Cultivo una rosa blanca
Ik plant een witte roos
En julio como en enero
Zowel in juni als in januari
Para el amigo sincero
Voor de integere vriend
Que me da su mano franca
die me een eerlijke hand geeft
Guantanamera, guajira Guantanamera
Y para el cruel que me arranca
En woor de wrede
El corazon con que vivo
die het hart waarmee ik leef zou wegrukken
Cardo ni ortiga cultivo
Ik plant geen netels of distels
Cultivo la rosa blanca
Ik plant een witte roos
Guantanamera, guajira Guantanamera
Con los pobres de la tierra
Met de arme mensen op aarde
Quiero yo mi suerte echar
wil ik mijn lot delen
El arroyo de la sierra
De stroom van de bergen
Me complace más que el mar
heb ik liever dan de zee
Guantanamera, guajira Guantanamera
zondag 20 april 2008
Vaarwel Fidel
Fidel Castro, de welbekende leider van het communistische Cuba heeft onlangs zijn functie doorgegeven aan zijn jongere broer en zet daarmee een punt achter zijn lange carrière. Hij wordt door velen geprezen als de dappere “comandate” die zijn land bevrijdde en het uit de put haalde, maar door anderen wordt hij afgeschilderd als een dictator die zijn land met een ijzeren vuist onderdrukt. Verdient de man een hommage of een proces?
1926: Op 13 augustus van dat jaar wordt de kleine Fidel Alejandro Castro Ruz geboren. Hij is de zoon van een rijke Spaanse immigrant.
Ondanks zijn Spaanse roots ontwikkelt hij zichzelf tijdens zijn studentenjaren tot een felle Cubaanse nationalist. Dat nationalisme was vooral gekant tegen het amerikanisme en de rechtse politiek die toen de macht over het land had. Fidel studeerde in een jezuïetenschool in Havanna. Op oude schooldocumenten staat te lezen dat hij een begaafd student was, maar eerder geïnteresseerd was in sport dan in studeren. Fidel speelde enkele tijd bij het baseballteam van zijn school, er wordt zelfs gezegd dat grote baseballteams uit de VS hem een contract wilden aanbieden.
1945: Fidel Castro ging in ’45 naar de universiteit van Havanna en studeerde er rechten. Hij geraakte snel in de ban van de politieke cultuur van de school. Hij sloot zich aan bij politieke studentengroepen en ging mee manifesteren tegen het regime. De manifestaties waren van zeer gewelddadige aard. Castro zou zelfs hebben meewerkt aan een moordpoging op één van zijn rivalen.
1947: Sociale rechtvaardigheid gaat Castro meer en meer boeien, waardoor hij zich aansluit bij een politieke partij: el Partido Ortodoxo. Deze partij streefde naar een oplossing voor de corruptie in het land, economische onafhankelijkheid van de VS en hervormingen in de regering en op sociaal vlak.
1952: Belangrijk om te weten is dat Castro oorspronkelijk in het politieke bestuur van het land wou terechtkomen op een conventionele manier, namelijk door middel van verkiezingen. Hij nam deel aan de parlementsverkiezingen van 1952. Maar op die moment pleegde Fulgencio Batista een staatsgreep en schafte hij de verkiezingen af. Castro, die toen nog een jonge advocaat was, was gechoqueerd door Batista’s wanpolitiek en besloot hem voor de rechter de dagen. Castro klaagde Batista aan wegens overtreding van de grondwet, maar het proces had geen effect.
1953: Pas daarna besloot Fidel Castro om Batista een koekje van eigen deeg te geven en de gewapende strijd op te nemen. Op 26 juli 1953 pleegt Castro samen met een grote groep gewapende volgelingen een aanval op de kazerne in Moncada, de tweede grootste stad van Cuba. Maar bij deze aanval komen meer dan 80 van Castro’s volgelingen om en zelf krijgt hij een gevangenisstraf van 15 jaar.
1955: Na amper twee jaar krijgt Fidel Castro amnestie en verlaat hij de gevangenis. Hij vertrekt met een groepje gelijkgezinden in ballingschap naar Mexico en de VS. Na enige tijd richten ze de “movimiento 26 de julio” (M-26-7 of de beweging van 26 juli) op een revolutionaire guerrillaorganisatie.
1956: De guerrillero’s kochten een boot, “de Granma”, en vaarden ermee terug naar Cuba. Bij hun eerste aanval overleefde slechts 12 van de 80 mannen. De overlevende leden trokken zich terug in de bergen en starten van daaruit een echte guerrillaoorlog, omdat ze de steun van het volk kregen groeide de groep al snel tot een leger van 800 soldaten.
1959: Vier jaar lang voerde de groep oorlog tegen de overheidslegers, en hoewel ze slechts 800 soldaten telden wonnen ze keer op keer. De overheidssoldaten van Batista gaven zich namelijk vaak in grote getallen over, of ze deserteerden. Op 1 januari 1956 ontvluchte Batista het land en nam Castro en zijn M-26-7 Havanna in. Castro werd op 16 januari premier van Cuba.
Batista was een vreselijke dictator die niet vies was van een gewelddadige onderdrukking, maar Fidel Castro schrok ook niet terug voor geweld. De geschiedenis zou zijn daden rechtvaardigen, zo beweerde hij. Toen hij op Havanna innam werden tegenstanders van zijn ideeëngoed gevangen genomen en geëxecuteerd, duizenden andersdenkenden ontvluchten daarop het land.
Castro had nog geen duidelijk plan, hij wist niet exact hoe zijn Cuba er uit zou gaan zien, maar hij wist wel dat het een Cuba zou worden met een betere sociaal economische structuur en vooral zonder inmenging van Amerika. Toen President Eisenhower als teken van goede wil nieuwe ambassadeur naar Cuba stuurde, antwoordde Castro met een brief waarin hij zei dat de VS zou boeten voor wat ze deden. Castro was immers niet vergeten dat de VS Batista had gesteund tijden de revolutie
De nieuwe regering onder Castro had een land geërfd dat sociaal verscheurd was en economisch volledig afhankelijk was van de VS. Er werden meteen drastische maatregelen genomen, alle buitenlandse bedrijven werden genationaliseerd en er kwam een limiet op de hoeveelheid grondbezit. Cuba zou ook andere gewassen gaan verbouwen om zo niet afhankelijk te zijn van suikerexport. Voor de arbeiders en de boeren werden de leefomstandigheden aangepakt, hun lonen werden opgetrokken, kosten voor huur, elektriciteit en medicijnen werden verlaagd. Voor de armsten werden er woningen gebouwd en de gezondheidszorg en algemeen onderwijs werden gratis. Het analfabetisme werd onder Castro van 21% naar ongeveer 1% teruggedrongen.
Terwijl Fidel Castro Cuba door een revolutie probeerde te loodsen, werd de rest van de wereld opgedeeld in twee kampen. De koude oorlog had toen nog geen effect gehad op Cuba, maar dat zou niet meer lang duren. Castro beweerde noch communist noch marxist te zijn.
Castro was eigenlijk geen communist, dat verklaarde hij aanvankelijk zelf ook. De relaties tussen de Sovjet Unie en Cuba waren echter niet slecht, ze hadden zelfs een economische overeenkomst gemaakt. De VS bestempelde Castro prompt als communist. Op 3 januari 1961 eindigden de diplomatische relaties tussen Cuba en Amerika. De Sovjet unie bleef Castro steunen, dat en de gemeenschappelijke waarden maakte dat hij uiteindelijk openlijk communist werd en het land zo ook zou gaan leiden.
Tot kort bleef Castro zijn communistische beleid onveranderd voortzetten. De levensverwachting steeg onder zijn bewind, rassenhaat verminderde drastisch en vrouwen kunnen door hem nu ook “mannenberoepen” (zoals arts en leerkracht) uitoefenen, maar de mensenrechten en de individuele vrijheden van de bevolking zijn nog steeds bedenkelijk. Held of crimineel, hij heeft in ieder geval een enorme invloed gehad op Cuba.
1926: Op 13 augustus van dat jaar wordt de kleine Fidel Alejandro Castro Ruz geboren. Hij is de zoon van een rijke Spaanse immigrant.
Ondanks zijn Spaanse roots ontwikkelt hij zichzelf tijdens zijn studentenjaren tot een felle Cubaanse nationalist. Dat nationalisme was vooral gekant tegen het amerikanisme en de rechtse politiek die toen de macht over het land had. Fidel studeerde in een jezuïetenschool in Havanna. Op oude schooldocumenten staat te lezen dat hij een begaafd student was, maar eerder geïnteresseerd was in sport dan in studeren. Fidel speelde enkele tijd bij het baseballteam van zijn school, er wordt zelfs gezegd dat grote baseballteams uit de VS hem een contract wilden aanbieden.
1945: Fidel Castro ging in ’45 naar de universiteit van Havanna en studeerde er rechten. Hij geraakte snel in de ban van de politieke cultuur van de school. Hij sloot zich aan bij politieke studentengroepen en ging mee manifesteren tegen het regime. De manifestaties waren van zeer gewelddadige aard. Castro zou zelfs hebben meewerkt aan een moordpoging op één van zijn rivalen.
1947: Sociale rechtvaardigheid gaat Castro meer en meer boeien, waardoor hij zich aansluit bij een politieke partij: el Partido Ortodoxo. Deze partij streefde naar een oplossing voor de corruptie in het land, economische onafhankelijkheid van de VS en hervormingen in de regering en op sociaal vlak.
1952: Belangrijk om te weten is dat Castro oorspronkelijk in het politieke bestuur van het land wou terechtkomen op een conventionele manier, namelijk door middel van verkiezingen. Hij nam deel aan de parlementsverkiezingen van 1952. Maar op die moment pleegde Fulgencio Batista een staatsgreep en schafte hij de verkiezingen af. Castro, die toen nog een jonge advocaat was, was gechoqueerd door Batista’s wanpolitiek en besloot hem voor de rechter de dagen. Castro klaagde Batista aan wegens overtreding van de grondwet, maar het proces had geen effect.
1953: Pas daarna besloot Fidel Castro om Batista een koekje van eigen deeg te geven en de gewapende strijd op te nemen. Op 26 juli 1953 pleegt Castro samen met een grote groep gewapende volgelingen een aanval op de kazerne in Moncada, de tweede grootste stad van Cuba. Maar bij deze aanval komen meer dan 80 van Castro’s volgelingen om en zelf krijgt hij een gevangenisstraf van 15 jaar.
1955: Na amper twee jaar krijgt Fidel Castro amnestie en verlaat hij de gevangenis. Hij vertrekt met een groepje gelijkgezinden in ballingschap naar Mexico en de VS. Na enige tijd richten ze de “movimiento 26 de julio” (M-26-7 of de beweging van 26 juli) op een revolutionaire guerrillaorganisatie.
1956: De guerrillero’s kochten een boot, “de Granma”, en vaarden ermee terug naar Cuba. Bij hun eerste aanval overleefde slechts 12 van de 80 mannen. De overlevende leden trokken zich terug in de bergen en starten van daaruit een echte guerrillaoorlog, omdat ze de steun van het volk kregen groeide de groep al snel tot een leger van 800 soldaten.
1959: Vier jaar lang voerde de groep oorlog tegen de overheidslegers, en hoewel ze slechts 800 soldaten telden wonnen ze keer op keer. De overheidssoldaten van Batista gaven zich namelijk vaak in grote getallen over, of ze deserteerden. Op 1 januari 1956 ontvluchte Batista het land en nam Castro en zijn M-26-7 Havanna in. Castro werd op 16 januari premier van Cuba.
Batista was een vreselijke dictator die niet vies was van een gewelddadige onderdrukking, maar Fidel Castro schrok ook niet terug voor geweld. De geschiedenis zou zijn daden rechtvaardigen, zo beweerde hij. Toen hij op Havanna innam werden tegenstanders van zijn ideeëngoed gevangen genomen en geëxecuteerd, duizenden andersdenkenden ontvluchten daarop het land.
Castro had nog geen duidelijk plan, hij wist niet exact hoe zijn Cuba er uit zou gaan zien, maar hij wist wel dat het een Cuba zou worden met een betere sociaal economische structuur en vooral zonder inmenging van Amerika. Toen President Eisenhower als teken van goede wil nieuwe ambassadeur naar Cuba stuurde, antwoordde Castro met een brief waarin hij zei dat de VS zou boeten voor wat ze deden. Castro was immers niet vergeten dat de VS Batista had gesteund tijden de revolutie
De nieuwe regering onder Castro had een land geërfd dat sociaal verscheurd was en economisch volledig afhankelijk was van de VS. Er werden meteen drastische maatregelen genomen, alle buitenlandse bedrijven werden genationaliseerd en er kwam een limiet op de hoeveelheid grondbezit. Cuba zou ook andere gewassen gaan verbouwen om zo niet afhankelijk te zijn van suikerexport. Voor de arbeiders en de boeren werden de leefomstandigheden aangepakt, hun lonen werden opgetrokken, kosten voor huur, elektriciteit en medicijnen werden verlaagd. Voor de armsten werden er woningen gebouwd en de gezondheidszorg en algemeen onderwijs werden gratis. Het analfabetisme werd onder Castro van 21% naar ongeveer 1% teruggedrongen.
Terwijl Fidel Castro Cuba door een revolutie probeerde te loodsen, werd de rest van de wereld opgedeeld in twee kampen. De koude oorlog had toen nog geen effect gehad op Cuba, maar dat zou niet meer lang duren. Castro beweerde noch communist noch marxist te zijn.
Castro was eigenlijk geen communist, dat verklaarde hij aanvankelijk zelf ook. De relaties tussen de Sovjet Unie en Cuba waren echter niet slecht, ze hadden zelfs een economische overeenkomst gemaakt. De VS bestempelde Castro prompt als communist. Op 3 januari 1961 eindigden de diplomatische relaties tussen Cuba en Amerika. De Sovjet unie bleef Castro steunen, dat en de gemeenschappelijke waarden maakte dat hij uiteindelijk openlijk communist werd en het land zo ook zou gaan leiden.
Tot kort bleef Castro zijn communistische beleid onveranderd voortzetten. De levensverwachting steeg onder zijn bewind, rassenhaat verminderde drastisch en vrouwen kunnen door hem nu ook “mannenberoepen” (zoals arts en leerkracht) uitoefenen, maar de mensenrechten en de individuele vrijheden van de bevolking zijn nog steeds bedenkelijk. Held of crimineel, hij heeft in ieder geval een enorme invloed gehad op Cuba.
woensdag 9 april 2008
Gene & Mojito
Maandag 14 april gaan bon-vivant Gene Bervoets en acteur/DJ-wannabe Axel Daeseleire op zoek naar de perfecte mojito. En niet zoals wij, binnen de Antwerpse Ring, maar in Havana, de bakermat van de door-ons-zo-geliefde-licht-verdovende-godendrank!
Dus maandag met zen allen zappen naar 5TV om 19.45 --> De Mosterd Van Abraham
Dus maandag met zen allen zappen naar 5TV om 19.45 --> De Mosterd Van Abraham
Mi mojito en la Bodeguita Del Medio
Mi mojito en la Bodeguita Del Medio... Dit zou Ernest Hemingway himself ooit op een vodje papier hebben neergepend. Gevolgd door 'Mi daiquiri en la Floridita', een andere gesuikerde coctail in een andere cubaanse bar dus... Beide cocktails vechten al een halve eeuw om de titel van Ernests favo drankje. Ik denk dat ze het er nu wel stilaan over eens zijn dat beide bars medeplichtig zijn aan Hemingway's diabetes...
Maar goed, de mojito's en de daiquiri's zijn hier reeds uitvoerig behandeld dus dacht ik: Ellen, het wordt hoog tijd om pen en papier, eh muis en laptop erbij te nemen, en 'El Ambajador' van de beste cocktails (cosmopolitan even vergeten) even onder de loep te nemen. Ernest Hemingway, de schrijver...
Ernest Miller Hemingway (Oak Park (Illinois), 21 juli 1899 – Ketchum (Idaho), 2 juli 1961) was een Amerikaans schrijver. (toen nog met pen en papier, iets later reeds met een schrijfmachine, zonder delete-toets of spellingscorrector, laat staan draadloos internet)
Dus (poging 3)
Als jonge kerel wilde Ernest zoals het elke degelijke Amerikaan betaamt, zijn land dienen. Tijdens WOI ging hij dan ook in dienst bij het Amerikaanse leger. Tot zijn grote spijt werd hij afgekeurd voor het grote werk, zijn ogen waren nog niet gelaserd. Toch mocht hij vertrekken, maar dan als als Rode Kruis-medewerker aan het Italiaanse front. Nadat hij in 1918 zwaargewond raakte (en dan zeggen dat verplegen geen ventenjob is), verbleef hij enkele maanden in het plaatselijke ziekenhuis.
Terug thuis huwde hij in 1921 met Hadley Richardson. Tijdens dit huwelijk werd een zoon (John) en een eerste boek (Three Stories And Ten Poems) geboren. De volgende jaren zou Ernest evenveel vrouwen huwen als hij boeken publiceert. Wel, bijna evenveel.
In 1927 trouwde hij met Pauline Pfeiffer.
In 1940 trouwde hij met Martha Gellhorn.
In 1944 trouwde hij met Mary Welsh.
In 1952, 15 boeken en twee zoons later besluit hij eindelijk 'The Old Man And The Sea' te schrijven. (Hij woont dan al enkele jaren in cuba en lijdt aan een zware depressie, heeft de mojito ontdekt, de daiquiri ontdekt en er iets over geschreven op een vodje papier.) Met het meesterwerk 'The Old Man And The Sea' won hij in 1953 de Pulitzer-Prijs en een jaar later de Nobelprijs voor Literatuur. Alle redenen om het eens te lezen dus. Ik heb zelf tweemaal genoten van deze cocktail van eenzaamheid, vriendschap, en hopeloosheid. Eenmaal voor Engels in het 5e jaar humaniora en onlangs vertaald in het Nederlands op een zeilboot onder de caribische zon. Het blijft even perfect. Het verhaal gaat over de oude (cubaanse) man, Santiago, een visser, die al bijna 80 dagen niets heeft gevangen, de stakker. Naar onze normen zou de stakker straatarm zijn, en hier zou hij dan ook werkloosheidsuitkering ontvangen. Ooit was hij de sterkste beste visser van Havana en toen had hij hulp van een jongen aan boord van zijn vissersbootje. Maar door de langdurige tegenslag moest de jongen elders werken, toch bleef hij zijn beste vriend. Mooi eh? Hijzelf, Santiago haalt echter moed uit zijn langdurige tegenslag. Wanneer hij die dag een zwaardvis met de afmetingen van een planeet aan de haak slaagt, lijkt het tij te keren. Santiago gaat een dagenlang gevecht aan met dit natuurgeweld en een nieuwe vriendschap ontstaat. Naar het einde toe (wat ik niet ga verklappen) had ik al driemaal gehuild. Echt een aanrader...
Maar dus; Ernest Hemingway.
Op 2 juli 1961 nam hij zijn favoriete geweer uit de kast, en schoot zich door het hoofd.
Nationaal elftal kuist schup af
Dan probeert een mens al een zijn goed hart te laten zien door enkele hervormingen door te voeren, dan nog is het niet genoeg. De Cubanen mogen nu eindelijk gsm's en televisies kopen, zelfs in hun eigen hotel logeren, maar vijf spelers van het nationale elftal dachten daar blijkbaar anders over.
Na een olympische kwalificatiewedstrijd tegen thuisland VS namen onder andere de spits en doelwachter de benen, later volgde (de technisch werkloze?) hulptrainer. Ondertussen heeft het vijftal al asiel aangevraagd in de VS en hoopt daar hun professionele voetbalcarrière verder te zetten.
Misschien een xbox bij die televisie om de jeugd te houden, Raul?
Na een olympische kwalificatiewedstrijd tegen thuisland VS namen onder andere de spits en doelwachter de benen, later volgde (de technisch werkloze?) hulptrainer. Ondertussen heeft het vijftal al asiel aangevraagd in de VS en hoopt daar hun professionele voetbalcarrière verder te zetten.
Misschien een xbox bij die televisie om de jeugd te houden, Raul?
dinsdag 8 april 2008
Research
Enkele foto's van het 'veldonderzoek' voor artikels over Cubaanse cocktails, café's, en rum.
Je hebt op deze blog al kunnen lezen over de nieuwsaandacht voor Cuba van de laatste weken. De verhalen gingen vooral over het feit dat Cubanen nu op afbetalingen electronica, waaronder GSM's, kunnen kopen. Hieronder volgen enkele opmerkingen van mvr. Dirckx van de VZW "Vrienden van Cuba".
Het feit dat Cubanen geen huishoudapparatuur mochten kopen is absoluut een flater van formaat. Maar ik las gisteren in Metro een artikel, met een mooie foto erbij, over een Cubaanse vrouw die aan een andere vrouw liet zien wat nu een elektrische rijstkoker was. Da’s zever in pakjes. Cubanen hebben elektrische rijstkokers. Het probleem is dat het gekocht moet worden in de andere munt. In Cuba heeft men een dubbele munt, vroeger waren er zelfs vier. Nu heb je nog de Convertible en de Cubaanse peso. Het probleem is dat de koopkracht er nog niet is. Voor vele Cubanen is het dus duur om dingen te gaan kpen. Het is absoluut niet zo dat ze het niet mochten hebben, zoals de kranten nu lijken te willen zeggen.
Telefoneren met een GSM is enorm duur. Er is een grap over in Cuba: Men wordt gebeld, kijkt welke naam op het scherm komt, ze zeggen “ik bel u terug” en hangen op. Dan gaan ze naar een telefooncabine en bellen van daaruit terug naar tante Luisa, omdat dat anders niet te betalen is.
Cubaanse blogger wint journalistiekprijs
Yoani Sanchez, een onafhankelijke blogger uit Cuba die verslag uitbrengt over het alledaagse leven op het communitische eiland, heeft vorige vrijdag een belangrijke Spaanse journalistiekprijs gewonnen. De zogenaamde Ortega y Gasset Prijs voor Digitale Journalistiek wordt jaarlijks uitgereikt door de Spaanse krant El Pais. Zij lauwerden Sanchez voor haar strijd voor vrije meniningsuiting in Cuba op haar blog "Generacion Y". De 32-jarige Sanchez zegt dat ze met de blog begonnen is om het echte Cuba te tonen, niet zoals die getoond wordt door de officiële media in het land. Zo bekritiseerde ze Raul Castro omwille van zijn minimale ondernemingen om de levensstandaard in Cuba te verbeteren.
"Genercaion Y" is de meest bezochte Cubaanse blog met alleen in februari al meer dan 1,2 miljoen hits.
Uitvinder Mambo gestorven
De bekende Cubaanse muzikant Isreal Lopez, bijgenaamd Cachao, is op 91-jarige leeftijd overleden.
Cachao en zijn broer werden bekend om dat zij de uitvinders waren van de mambo, een mzuiekstijl die door de jaren heen een soort symbool is geworden voor Cuba. De albums die hij maakte en zijn tournées waren een wereldwijd succes. Hij werkte tijdens zijn carrière samen met veel bekende mensen zoals Andy Garcia en Paul Anka. En hoewel hij zich al enkele keren had voorgenomen op pensioen te gaan, is Cachao tot het einde van zijn leven actief gebleven in de muziekwereld.
Vrijlating Cubaanse politiek gevangene
De Cubaanse politieke gevangene Adalberto Ramos Menteagudo is door de Cubaanse overheid vrijgelaten. Ramos werd in 1991 veroordeeld tot 24 jaar cel omdat hij had deelgenomen aan een gewapende infiltratie in Cuba.
Ramos werd vrijgelaten omwille van zijn kritieke gezondheidstoestand. Hij lijdt aan prostaat- en blaaskanker. Ramos heeft al laten weten dat hij niet van plan is terug te keren naar de Verenigde Staten, maar dat het zijn wens is op Cuba te sterven.
maandag 7 april 2008
Guanta-no-more
Volgens Anne-Marie Lizin (speciaal gezante van de parlementaire assemblee voor de organisatie van veiligheid en samenwerking in Europa voor Guantanamo) is het mogelijk dat het Amerikaanse gevangenenkamp in het Cubaanse Guantanamo dit jaar nog sluit.
Het amerikaanse gevangenenkamp stoot al lange tijd op fel protest omdat tereurverdachten er vaak zonder protest worden vastgehouden in angstaanjagende omstandigheden. Gevangenen op Guantanamo worden naar verluid in het geheim gefolterd.
Anne-Marie Lizin houdt zich momenteel nog bezig met het oplossen van enkele obstakels die het sluiten van de gevangenis nog in de weg staan. Zo zijn er nog 32 gevangen die als "niet gevaarlijk" worden beschouwd. Zij kunnen in hun thuisland niet meer terecht. De OVSE landen zoeken nu een oplossing om de 32 een nieuwe vluchtelingen status te geven in een ander land.
Om het einde van dit kwaad te vieren raden we je een speciaal drankje aan, de voltface:
1/3 witte rum
1/3 vodka
1/3 tequila
schud de drie ingridiënten in een shaker gevuld met ijsblokjes
en het is klaar om op te dienen.
Het amerikaanse gevangenenkamp stoot al lange tijd op fel protest omdat tereurverdachten er vaak zonder protest worden vastgehouden in angstaanjagende omstandigheden. Gevangenen op Guantanamo worden naar verluid in het geheim gefolterd.
Anne-Marie Lizin houdt zich momenteel nog bezig met het oplossen van enkele obstakels die het sluiten van de gevangenis nog in de weg staan. Zo zijn er nog 32 gevangen die als "niet gevaarlijk" worden beschouwd. Zij kunnen in hun thuisland niet meer terecht. De OVSE landen zoeken nu een oplossing om de 32 een nieuwe vluchtelingen status te geven in een ander land.
Om het einde van dit kwaad te vieren raden we je een speciaal drankje aan, de voltface:
1/3 witte rum
1/3 vodka
1/3 tequila
schud de drie ingridiënten in een shaker gevuld met ijsblokjes
en het is klaar om op te dienen.
zaterdag 5 april 2008
Alle gekheid in een drankje
Na het groene licht voor het kopen van buitenlandse electronica komt er weer een onverwacht bericht uit Cuba. Vice president Carlos Lage noemde de beperkingen met betrekking op het dagelijkse leven opgelegd door de overheid "oorlogswonden". Hij verklaarde deze als een gevolg van de oorlog die Cuba heeft met de VS, maar Lage benadrukte wel dat het een oorlog is die Cuba gewonnen heeft.
De uitspraak kwam als reactie op klachten van enkele intellectuele Cubanen die de censuur aanklaagden. Dit soort openlijke klachten over het regime zou sinds kort mogelijk zijn. Raul Castro verklaarde dit in februari, hij moedigde Cubanen aan om fundamentele problemen openlijk aan te klagen zonder schrik te hebben voor represailles.
Vice president Lage beloofd echter geen veranderingen in alle aangekaarte problemen, maar de recente opheffing van een reeks beperkingen kan toch gezien worden als een voorteken dat veranderingen voorspelt.
Hoe moet je dit onverwachte nieuws interpreteren, of zelfs verwerken? Naar onze mening gaat dit best met een Havana Loco (vrij vertaald: "ze zijn gek in de hoofdstad"). Een drankje dat zeer snel bereid is.
recept:
1/4 witte rum, 4/5 appelsiensap, vier ijsblokjes en een schijfje appelsien. Goed schudden en vervolgens opdienen.
De uitspraak kwam als reactie op klachten van enkele intellectuele Cubanen die de censuur aanklaagden. Dit soort openlijke klachten over het regime zou sinds kort mogelijk zijn. Raul Castro verklaarde dit in februari, hij moedigde Cubanen aan om fundamentele problemen openlijk aan te klagen zonder schrik te hebben voor represailles.
Vice president Lage beloofd echter geen veranderingen in alle aangekaarte problemen, maar de recente opheffing van een reeks beperkingen kan toch gezien worden als een voorteken dat veranderingen voorspelt.
Hoe moet je dit onverwachte nieuws interpreteren, of zelfs verwerken? Naar onze mening gaat dit best met een Havana Loco (vrij vertaald: "ze zijn gek in de hoofdstad"). Een drankje dat zeer snel bereid is.
recept:
1/4 witte rum, 4/5 appelsiensap, vier ijsblokjes en een schijfje appelsien. Goed schudden en vervolgens opdienen.
vrijdag 4 april 2008
De jonge communisten zijn jarig!
Geen cocktailrecept vandaag, maar wel een reden om op te drinken.
Vandaag is het feest in heel Cuba. de Union de Jóvenes Communistas (UJC), oftewel de unie van de jonge communisten, bestaat vandaag 46 jaar en de Organización de Pioneros José Martí bestaat vandaag 47 jaar.
De Cubaanse jongeren vieren hun liefde voor arbeid en hun altruistisme voor hun ovtuigingen. Achja, wie graag werkt moet ook af en toe was kunnen drinken hé.
Vandaag is het feest in heel Cuba. de Union de Jóvenes Communistas (UJC), oftewel de unie van de jonge communisten, bestaat vandaag 46 jaar en de Organización de Pioneros José Martí bestaat vandaag 47 jaar.
De Cubaanse jongeren vieren hun liefde voor arbeid en hun altruistisme voor hun ovtuigingen. Achja, wie graag werkt moet ook af en toe was kunnen drinken hé.
woensdag 2 april 2008
GSM's in Cuba
Het leek wel een één-april-grap: net wanneer de kranten in België melden dat telefoneren met een GSM gevaarlijker is dan gedacht, melden de internationale kranten dat Cubaans president Raul Castro het gebruik van GSM's legaal maakt voor de gewone bevolking.
Maar vreemd genoeg is het geen grap. Het gaat zelfs over veel meer dan enkel GSM's, een hele reeks nieuwe westerse producten kwamen op de Cubaanse markt vrij voor het publiek: TV's, DVD-spelers, GSM's, Computers, huishoudtoestellen, motorfietsen,...
Op de koop en verkoop van deze dingen stond onder Fidel Castro's beleid een verbod. Enkel Cubanen met hoge functies gebruikten tot kort draagbare telefoons. Raul Castro toont met het opheffen van dit verbod dat hij een gematigdere koers op wil.
Naast de mogelijkheid om westerse electronica te kopen, mag de bevolking nu ook een hotelkamer huren in de grote luxehotels, een luxe die voordien enkel was weggelegd voor buitenlanders. Veel verandert er echter niet, want nu de Cubaanse bevolking de toestemming heeft, moeten ze het nog wel steeds kunnen betalen.
Maar vreemd genoeg is het geen grap. Het gaat zelfs over veel meer dan enkel GSM's, een hele reeks nieuwe westerse producten kwamen op de Cubaanse markt vrij voor het publiek: TV's, DVD-spelers, GSM's, Computers, huishoudtoestellen, motorfietsen,...
Op de koop en verkoop van deze dingen stond onder Fidel Castro's beleid een verbod. Enkel Cubanen met hoge functies gebruikten tot kort draagbare telefoons. Raul Castro toont met het opheffen van dit verbod dat hij een gematigdere koers op wil.
Naast de mogelijkheid om westerse electronica te kopen, mag de bevolking nu ook een hotelkamer huren in de grote luxehotels, een luxe die voordien enkel was weggelegd voor buitenlanders. Veel verandert er echter niet, want nu de Cubaanse bevolking de toestemming heeft, moeten ze het nog wel steeds kunnen betalen.
woensdag 12 maart 2008
Salsa!
Wie alles wil weten over salsa moet zeker eens naar de site cubansalsa.be/ surfen. Je vindt er verwijzingen naar cursussen, videolinks, foto's, cd-besprekingen en nog veel meer.
Ook de andere salsa, in het Spaans ook wel "Pico de Gallo" oftewel hanebek genoemd, kunnen we niet achterwege laten. Lekker bij tortilla chips, quesadillas, guacamole en nog veel meer.
Wat je nodig hebt:
- 5 tomaten (stevig, niet zacht)
- 1 kleine ajuin
- 3 japaleno pepers
- cilantro
- limoensap
- zout
Wat je moet doen:
Begin met het in kleine stukjes snijden van de pepers en gooi ze daarna in een kom. Snij dan de tomaten in even kleine stukjes en meng ze met de pepers. Doe hetzelfde met de ajuinen en jawel, gooi ze in de kom en meng.
Tijd voor de cilantro. Wees niet te zuinig, het mag best veel zijn. De steeltjes mogen mee versneden worden. Snij ze fijn, maar niet té. En ja, mengen.
Pers dan een halve limoen uit boven de schaal en voeg zout toe. Voila!
Nu heb je je Pico de Gallo, klaar om te eten met je gerecht naar keuze.
dinsdag 11 maart 2008
El camello
Voor lange afstanden zijn er ook camellos of "kamelenbussen". Hierin kunnen naar Cubaanse normen mìnstens 300 mensen. Het zijn eigenlijk tot bussen omgevormde vrachtwagens: een truck met oplegger trekt een langwerpige guagua voort. Het passagiersgedeelte is vooraan en achteraan hoger dan in het midden. Hierdoor lijkt el camello twee bulten te hebben en vandaar dus de naam. Op deze prachtige foto kun je hem van achter de bomen ontwaren. Aan de weinige uitstekende ledematen kan je zien dat hij nog maar pas is aangekomen en volop bezig is met opladen.
De chauffeur van een kamelenbus wordt niet "guaguero" genoemd zoals de gewone buschaufeurs maar spottenderwijs Achmed.
Een rit met el camello heb ik jammer genoeg niet zelf mogen ervaren. Een beetje voorstellingsvermogen vertelt mij echter dat het er uiterst gezellig aan toe moet gaan.
Een exponentiële variant op la guagua?! Olé!
Thank you for smoking
Wat is er Cubaanser dan sigaren? Tabaksbladen van de beste soort, met liefde gerold op de dijen van een zongebruinde lokale deerne. Sigaren degusteren (inderdaad, die rook je niet) is genieten van het leven.
Bij zulke edele en ambachtelijk gemaakte producten horen natuurlijk ook heel wat tradities en gebruiken. In tegenstelling tot een gewone sigaret steek je niet gewoon even een sigaar op. Er zijn gebruiken die gevolgd moeten worden zoals het knippen, proeven, verwarmen en aansteken. Maar als je weet dat een handgemaakte sigaar minsten even veel, zo niet een veelvoud, kost van een pakje sigaretten, neem je dat ritueel er graag bij.
Mensen met meer verfijnde zintuigen zullen verschillende geuren ruiken die gaan van peperkoek naar munt tot stalmest. Geen nood, wat je rookt is puur tabak. Smaakstoffen toevoegen is absoluut taboe. De aroma's ontstaan door verschillende tabakssoorten te gebruiken en de verwerking van de bladen.
Neem ook gerust een drankje bij je sigaar. Een glaasje rum van 12 jaar oud staat nooit niet slecht of voor de hippere vogels onder ons: een mojito. Hoe maak je dat?
men neme:
Rum, 5-7 blaadjes verse munt, ijs, 1 halve limoen, rietsuiker
Bereidingswijze
Prak met een stampertje in een gekoeld cocktailglas een kwart limoen (in twee partjes gesneden) en 1 eetlepel rietsuiker samen tot het sap zich heeft vermengd met de rietsuiker. Vul het glas driekwart vol met gecrushed ijs. Voeg er de rest van de limoen en de muntblaadjes aan toe. Overgiet met 50 ml rum (bvb. Havana Club rum) en voeg er wat water of soda aan toe. Dien op met een rietje en lepeltje om de cocktail te mengen.
donderdag 6 maart 2008
La guagua
Niet alleen Steve Stevaert schonk bussen aan Cuba, ook onze noorderburen dumpten er hun afgeschreven staatsvervoer. Toen ik vorig jaar in Cuba was, had ik me reeds vrolijk gemaakt over de bordjes "verboden met de chauffeur te praten" ed. die in sommige bussen hingen.
Het werd helemaal goed toen ik op een middag door de straten van Santa Clara slenterde en de bus naar Amsterdam tegenkwam! Een rechtstreekse busverbinding met Amsterdam? Handig, hoef ik niet meer helemaal terug naar Havana voor mijn vliegtuig naar schiphol...
Niet dat ik dit ook maar een fractie van een seconde in serieus overweging zou hebben genomen. De bus nemen in Cuba is niet iets wat je voor je plezier doet...
Enkele zaken over het Cubaanse busvervoer: Ten eerste, de Cubanen noemen hun bus "la guagua", niemand spreekt er over "el autobus".
In tegenstelling tot de bussen in het socialistische Hasselt zijn las guaguas NIET gratis. Ze kosten over het algemeen & Cubaanse peso, oftewel 4 eurocent per rit. Té duur voor veel Cubanen...
Maar vooraleer je aan betalen toe bent dienen er enkele belangrijke hindernissen overwonnen te worden. Het openbaar vervoer in Cuba is, als gevolg van de olieschaarste (agv. de economische crisis, wat dan weer een gevolg is van het Amerikaanse handelsembargo en de ineenstorting van de Comecon) soit... een regelrecht ramp! Eerst en vooral moet la guagua komen, dit is niet bepaald vanzelfsprekend. Aan de bushaltes staan altijd massa's mensen te wachten. ALS de bus dan eindelijk komt, zit deze meestal zo vol dat je er (op het eerste zicht tenminste) onmogelijk nog bijkan. Dan kan je ofwel: wachten op een eventuele volgende bus (niet aan te raden). Ofwel (nog minder aan te raden): al je moed bijeen rapen, verstand op nul, ellebogen in aanslag... einsteigen maar! Wanneer je je uiteindelijk ergens hebt weten tussen te wringen begint de echt beproeving pas: Slechte, vaak ongeasfalteerde wegen, ondraaglijke hitte, zwetende lijven ( en zeep is schaars in Cuba!), voortdurend gestomp van in- en uitstappende mensen, handtastelijke mannen en huilende, kotsende, kinderen.
Met een beetje geluk bereikt la guagua na een helse rit zonder al te veel problemen haar bestemming. Als je echter pech hebt valt ze onderweg in pan en kan (mag...) je alsnog te voet...
maandag 3 maart 2008
Vive el Che
Wist je dat-jes over hét symbool van de revolutie: Che Guevara!
- 'Che' wordt in Latijns Amerika gebruikt als roepnaam, het betekent zoveel als 'vriend' of 'maat'.
- Het boek dat Che Guevarra schreef, 'Diarios de motocicleta' werd in 2004 verfilmd, met Gael Garcia Bernal in de hoofdrol.
- Nog voor de CIA Guevarra in hadden kreeg werd hij geëxecuteerd door het Boliviaanse leger in 1967.
- Zijn favoriete sport was rugby en hij studeerde geneeskunde.
- Tijdens de Cubaanse revolutie was hij ondermeer bevoegd voor de executie van deserteurs en spionnen. Als ultiem teken van macht dwong hij de familie van de geëxecuteerden om toe te kijken hoe hun familielid een kogel door het hoofd werd gejaagd.
- Che werd geboren in Argentinië, maar in 1959 werd hem de Cubaanse nationaliteit toegekend als erkenning voor zijn deelname aan de revolutie.
- In 1965 verdween hij spoorloos. Castro weigerde zijn schuilplaats publiek te maken maar deelde wel mee dat Guevara afstand deed van de Cubaanse nationaliteit en ontslag nam in de regering.
- De laatste woorden van Che Guevara waren "Schiet lafaard, het enige wat je doodt is een mens", net voor hij geëxecuteerd werd in een oud schoolgebouw in opdracht van de Boliviaanse president.
- Pas in 1997 werd zijn stoffelijk overschot overgebracht naar Cuba, waar hij een staatsbegrafenis kreeg.
zondag 2 maart 2008
El autobús
Vorig jaar maakten mijn ouders een rondreis in Cuba. Dat kan zoal eens wanneer de kinderen besluiten niet meer mee op reis te gaan. Gedaan met campings in de méditerranée, het mag al eens iets kosten.
Achteraf volgt dan natuurlijk het gebruikelijke geplaag met de vakantiefoto's. Ik ben er wel nog niet uit wat mij het hardste stoort: dat ik niet mee kon of de erbarmelijke fotografische kwaliteit. Maar één beeld viel toch wel op tussen de fotoreportage: Een bus van De Lijn midden in Cuba?!
Blijkbaar heeft voormalig alles-gratis-minister Robert "Steve" Stevaert enkele jaren geleden een aantal bussen cadeau gedaan aan zijn socialistische vrienden. Een beetje verf kon er wel niet meer af en de bussen rijden volgens het infobord bovenaan nog steeds richting Vlaamse land. Maar laat ons zeggen dat de bussen op zich al een mooi geschenk zijn voor een totalitair regime dat dissidenten genadeloos opsluit en elke vorm van vrijheid de kop indrukt. Daar drinken we er één op!
Carribean Breeze
1cl rum (cocos)
1cl rum (enkel Cubaanse uiteraard)
2cl Wodka
1cl grenadine
ananassap
De eerste vier ingrediënten goed shaken met ijs. Giet in een glas met ijsblokjes en voor de doetjes: aanlengen met ananassap.
donderdag 28 februari 2008
Buena Vista
¡Hola!
Gisteren op de redactievergadering vonden we het tijd om samen de sfeer van het Cubaanse uitgaansleven eens op te snuiven. Met educatieve bedoelingen, natuurlijk...
We gaan in ons magazine (werktitel: HOB) namelijk een soort kroegentocht beschrijven, die je meeneemt langs alle Cubaanse hotspots in Antwerpen. Op de planning staan al zeker Café Local en Cuba Bella, maar andere plaatsen waar ze Cubaanse cocktails serveren komen ook aan bod.
Zo ontdekken we voor de lezer waar je de beste mojito of Cuba Libre kunt drinken, waar je kan leren salsa dansen en waar de Cubaanse sfeer het sterkste leeft!
Cuba's staatsblad plaatste laatst een artikel waarin werd aangewezen dat Cubanen niet hard genoeg werken. Aan de grote hoeveelheid Cubanen die overdag nog door de straten slenteren merkten ze op dat deze niet bezig zijn met hun werk.
Om de Cubaanse arbeidsgeest te volgen besloten wij om ook even lekker te relaxen en Cuba te dienen door een cocktail te drinken op Raul Castro's gezondheid.
Welke cocktail is er beter geschikt voor deze taak dan "El Presidente"? Een elegante cocktail gemaakt uit liefde voor de president, en gedronken uit liefde voor de drank.
El Presidente werd oorspronkelijk genoemd naar president Gerardo Muchado, president van Cuba van 1925 tot 1933. Hij werd bedacht door Eddie Woelte, een Amerikaan die in de jaren '20 een populaire club uitbaatte in Havana.
RECEPT:
benodigdheden: 45cl witte rum, 20cl orange curacao, 20cl martini, 1 kers, 1 scheut grenadine, ijsblokjes.
bereiding:
-voeg ingrediënten samen in een cocktail met verbrokkeld ijs.
-schud goed
-schenk in een glas met een kers.
Om de Cubaanse arbeidsgeest te volgen besloten wij om ook even lekker te relaxen en Cuba te dienen door een cocktail te drinken op Raul Castro's gezondheid.
Welke cocktail is er beter geschikt voor deze taak dan "El Presidente"? Een elegante cocktail gemaakt uit liefde voor de president, en gedronken uit liefde voor de drank.
El Presidente werd oorspronkelijk genoemd naar president Gerardo Muchado, president van Cuba van 1925 tot 1933. Hij werd bedacht door Eddie Woelte, een Amerikaan die in de jaren '20 een populaire club uitbaatte in Havana.
RECEPT:
benodigdheden: 45cl witte rum, 20cl orange curacao, 20cl martini, 1 kers, 1 scheut grenadine, ijsblokjes.
bereiding:
-voeg ingrediënten samen in een cocktail met verbrokkeld ijs.
-schud goed
-schenk in een glas met een kers.
woensdag 27 februari 2008
Hoy
Vandaag is het 27 februari, en precies 107 jaar geleden werd in de Amerikaanse senaat het Platt Amendment gestemd. Dat amendement gaf de VS ongelofelijk veel macht in Cuba en in de Cubaanse politiek. Het bepaalde ook onder meer dat de Verenigde Staten het gebied Guantánamo Bay konden "leasen" van Cuba, en we weten allemaal welke gevolgen dat tot vandaag nog heeft. De lease kan alleen opgezegd worden met toestemming van beide partijen...
Vanavond kan je in de Lotto-Arena gaan feesten met Café Local. Hun Pré-Soiree bestaat 5 jaar en dat moet gevierd worden. Café Local zelf is dan natuurlijk gesloten.
Vanavond kan je in de Lotto-Arena gaan feesten met Café Local. Hun Pré-Soiree bestaat 5 jaar en dat moet gevierd worden. Café Local zelf is dan natuurlijk gesloten.
woensdag 20 februari 2008
Adios Fidel!
Niet de CIA noch de oppositie van Cuba heeft hem klein gekregen. Het is de tand des tijds de klus heeft geklaard. Na bijna 50 jaar revolutie voeren is het hem genoeg geweest. Volledig verzwakt door ziekte draagt Castro de family business over aan zijn 'jongere' broer Raul (76).
Het ziet er dus voorlopig niet naar uit dat Cuba zal meestappen in de vaart der volkeren. Maar Raul beloofde al wel enkele hervormingen om de sputterende economie er terug bovenop te helpen. Maar verwacht er alvast niet te veel van. De Amerikanen wachten voorlopig ook nog even af om hun handelsembargo op te heffen.
Maar gelukkig is het niet aan de Amerikanen om te beslissen wat we invoeren vanuit Cuba. Laten we dus maar eens goed klinken op de beslissing van Castro met een stevige Cubaanse cocktail!
Cuba Libre
Havana Club rum, cola, 1 halve limoen, 3 ijsblokjes.
Vul een longdrink glas met de drie ijsblokjes. Snij de halve limoen in twee gelijke partjes. Pers één partje uit in het glas en doe het ander volledig in het glas. Giet er twee vingers rum bij en vul het glas met cola (hoeveelheid naar smaak en sterkte). Eventjes mengen voor je de cocktail opdient
donderdag 14 februari 2008
Bienvenido
Hola,
Vanaf vandaag zullen we onze blog vullen met hippe fiesta-adressen in het Antwerpse, leuke weetjes over Cuba voor de trippers en heerlijke cocktailrecepten. Laat dat onze goede voornemens zijn voor het nieuwe jaar.
saludos del redacción
Sam Deckers
Ellen De Cock
Aline Delannoye
Olivier Garmyn
Joni Horemans
Anne Verhoeven
Vanaf vandaag zullen we onze blog vullen met hippe fiesta-adressen in het Antwerpse, leuke weetjes over Cuba voor de trippers en heerlijke cocktailrecepten. Laat dat onze goede voornemens zijn voor het nieuwe jaar.
saludos del redacción
Sam Deckers
Ellen De Cock
Aline Delannoye
Olivier Garmyn
Joni Horemans
Anne Verhoeven
Abonneren op:
Posts (Atom)